ومتنساش أنها فى الاخر بنت عمى ….ومن لحمى ..
ساجد : صح من لحمك…يا قليل الاصل ..لولا ماسه كنت دفن*تك مكانك …
احمد : ليك عذرك …بس من امتى يا ماسه تعرفيه
واضح انك معرفاه كل حاجه …بس فى حاجه واحده ..انتى نفسك ما تعرفهاش…
بروك : يلا يا ساجد …يلا يا ماسه ..مش هينفع نكمل كلامنا هنا …كانت لكنتها فى اللغه العربيه
جيدة جدا ..مما لفت انتباه احمد لذلك ..ولكن حرصه الشديد على ذلك المركب..جعله يؤجل معرفه ما السر وراء بروك …
ساجد : احنا هنقعد هنا ..واللى عندك اتفضل قوله …
نظر احمد إلى ماسه ..نظرة ندم ..فهو يعلم جيدا أنه تلاعب بها ولكنه ..كل ما يهمه هو مصلحته الشخصية…جلسوا
الاربعه على المائده
احمد : طبعا انا عارف ..انتى ليه مش طايقه تبصي فى وشي …بس انا مش كدا يا ماسه …انا احمد
افتكرى احمد اللى حبك وكان حنين عليكى
ساجد : بقولك ايه …خش فى الموضوع ..احسنلك وبلاش شغل الممثلين دا …
احمد : حاضر …الحكايه وما فيها أن ماسه بنت عمى دى كنز ..وكنت بين نارين ..انى اسافر وأكمل تعليمى ..وبين أن أفضل اكون جنبها على ما تخلص تعليمها …بس للاسف لقيت جواب المنحه جالى بالموافقه …اضطريت أمثل عليكى يا ماسه ..انى
غلطت معاكى …لكن ما حصلش اى حاجه بينا
كان هدفى اربطك بيا ..علشان ما تعرفيش حد غيرى على ما ارجع..بس للاسف واضح أن خطتى ما اثرتش فيكى ..ونظر ل ساجد وكمان روحتى انخطبتى …انا مش بلومك ..انا كمان …اتعلقت ببروك ..وزى ما انتى شيفانا هى الجيرل فيرند بتاعتى …كدا يا بنت عمى ..اللى كنت عايز أوضحه