زين : الف سلامه عليكى
فيروز : الله يسلمك
فيروز لو سمحتو ممكن اقعد لوحدى شويه
كلهم بيسيبوها
close
وهى بتقعد تعيط مع أنها عارفه أن كدا خلاص كل حاجه اتلغت
فى مكان تانى
ليلى ( ام فيروز ) : انا لازم اخد فلوس منه باى طريقه
ناهد ( دى واحده صاحبت ليلى وليلى قاعده عندها ): ايوة احنا كدا معادش معانا فلوس وبعد ما جوزك عرف انك مدمنه وطلقك واحنا حالنا بالبلا
ليلى: خلاص انا بكرا هروح الصعيد
ناهد: هتعملى ايه
ليلى بخبث: كل خير
تانى يوم ليلى بتروح الصعيد
وبتدخل البيت فى نفس الوقت اللى فيروز كانت نازله فيه من على السلم
وبتجرى على فيروز وبتحضنها وطبعا فيروز مش فاهمه حاجه وبتبعد عنها وتقولها :انتي مين
ابو فيروز : انت ايه اللى جابك هنا يا ليلى
ليلى بخبث وبتتمسكن : ايه يا سعيد مش كفايه عشرين سنه باعدنى عن بنتى
فيروز : انا مش فاهمه حاجه