عبدالرحمن عطهولها
: اممم دا ليكي افتحيه
شمس خدت العلبه وفتحتها
شمس بصراخ: الله دا تليفون
close
شمس فتحت بفرحه
: دا ليا يا عبدالرحمن
عبدالرحمن: ايوه يا روح عبدالرحمن
شمس باسته علي خده بفرحه
: بحبك اوي
عبدالرحمن شدها عليه
: بحبك عشان التليفون
شمس حركة صباعها علي وشه بجراءة
: لا و بحبك علشان عبدالرحمن
عبدالرحمن لسه هيقرب منها بس هي عدلت نفسها وقعدت في حضنه
: تعاله علمني بيشتغل ازي
تاني يوم عند ادهم بيبص لـ آيه الي نايمه جنبه بعمق وشعرها الي مغطي ضهرها ووشها ادهم ابتسم لما افتكر نعو*متها ور*قتها امبارح.. ادهم ميل با*سها علي كت*فها ودرا*عها