غالب : بس كده ماتعرفيش هما فين دلوقتي
الدكتوره احسان : لاء ابدا معرفش ما انا لو كنت اعرف مكنتش جيت هنا عشان اطمن عليه
السكرتيره دخلت : اذستاذ غالب اذستاذ رفيق مستني حضرتك بره
الدكتوره احسان : طيب اذستأذن انا بقي
غالب : ( مد ايده لاحسان ) احب اشوفك مره تانيه
الدكتوره احسان : اكيد هاجي عشان اطمن علي اذستاذ عاصي
غالب : ياريت تسيبي رقم فونك واول ما ييجي هكلمك عشان اطمنك عليه
الدكتوره احسان : ( بلهفه ) ياريت ..
غالب لاحظ لهفه الدكتوره احسان علي عاصي وابتسم
الدكتوره احسان : اقصد يعني اوك ده رقم فوني ( بتديله الكارت بتاعها ) انا بس عايزه اتطمن عليه مش اكتر
(رفيق دخل )
رفيق : هنفضل ساكتين علي عاصي كده كتييييير ياغالب
غالب : طيب اتفضلي انتي يادكتوره احسان
الدكتوره احسان: طيب اذستاذن انا
غالب : مع السلامه
( الدكتوره احسان مشيت وقفلت الباب وراها )
رفيق : عاصي طول ما هو بعيد عننا .. هتحصل كوارث ومصايب ياغالب
غالب : ( ببرود ) وانت مالك قلقان ليه ان عاصي بعيد يارفيق