مامستهله زعلك ده . قومي كدا استحمي وروقي .. وانا وكتاب الله لانزل دلوقتي اعملك كوباية عناب زى الفل .. وكمان هعمل شوية مهلبيه ترمي بيهم عضمك .. ولا ايه ياسي آدم بيه …
آدم : ههههه .. عندك حق يازينب .. لازم ترم عضمها .. ولا ايه يامريم ..
مريم : مسحت دموعها وضحكت .. الله يجازيكى خير يازينب . مالوش لازمه . شوفى انتى الولاد عايزين ايه واعمليه ..
آدم : بتفكير .. اممم اسمعى يازينب . احنا انهردا هنتغدى سمك .. وبص ل مريم مش انتى من عشاق السمك …
مريم : بتنهيده . اى حاجه مش هتفرق ..
زينب : خلاص ياسي آدم بيه . انا هنزل واخد عوض . ونروح نجيب السمك من الراجل الل بنجيب منه ع طول .. بس انتى روقي كدا ياست مريم . والله لما بتزعلى البيت كله بيضلم وبيزعل ..
مريم : ابتسمت شكرا يازينب ..
زينب : تحت امرك ياست مريم ياست الكل يانوراتنا . بالاذن انا . وخرجت ..
آدم : هههههه …
مريم : رفعت عينيها بعدم فهم .
آدم : ماخدتيش بالك من كلام زينب لما قالت قومي استحمي . هههههههه..
مريم : ابتسمت . زينب بريئه وعفويه . ربنا يصلح حالها ..
آدم : امين . ويصلح حالك يامريم ويارب اشوف ضحكتك الل بتنور قلبى دى ديما ..
مريم : ربنا يخليك ليا يا آدم ..
آدم : اخد كوباية العصير . ويخليكى ل آدم ويبارك ف عمرك .. يلا اشربي من ايدى العصير ده ..
مريم : شربت منه .. وبعدها قالت شكرا يا آدم ..