***
الست رحمه بغضب:انت بتقول اى زفت انت
الشخص: زى مقوتلك يا ست رحمه..ابو مرات يوسف بيه واختها جات عربيه من صبحيه ربنا واخدتهم ومشيم
الست رحمه بصوت عالى:وانت يا طور ما مشيتيش وراهم ليه
الشخص:يا هانم انتى مكلفنى ارقيب البيت مش امشى وراهم
الست رحمه بغضب:طور وغبى اقفل دلوقتى وانا هتصرف…اغلقت فى وجه
الست رحمه لنفسها:يا تره راحو فين.. يكونش هجم…لا بس لو كانو هجم كان اخد مراته يمكن مساف….قطعت كلمها با ندهاش..يكونش راح لامل وهيقولها على كل حاجه…تحدتث بخوف…لا لا مستحيل…امكست هاتفه واتصلت بيوسف لاكنها وجدته مغلق…يوو تلقيه فى المحكمه..شويا وهبقا اتصل بيه
***
فى المساء
جمال:مبسوطه مع يوسف يا بنتى
وضعطت راسها على كتف ولدها:الحمدلله هو انسان محترم وطيب
جمال:ربنا يهدى سركم
امل:بس انا حسه بالذنب علطول يا بابا بسب جوزى منه وانى اخدته من مراته
مسد على شعره بحب:لا يا حبيبتى انتى مخدتهوش من مراته هو الجايه واتقدملك عشان تجبيبله الطفل النفسه فيه…انت ملكيش ذنب فى كل داه الذنب ذنبى عشان كنت ضعيف ومقدرتيش اقف فى وش الست رحمه
امل بخوف:بالله عليك با بابا متجبيش سيرته الست دى اصل بس اسمه بيرعبنى…بنى ادمه قاسيه قوى
جمال:حاضر يا حبيبتى مش هجبلك سيرتها…بس كنت عاوز اقولك على سر
نظرت امل لدها باستغراب:سر..سر ايه
جمال:هو…
قطع حديثه يوسف عندما فتح الباب
يوسف بابتسامه:مساء الخير
امل وجمال:مساء النور
واقف جمال وتصافح يوسف وبعدها جلسو على المقاعد
يوسف:منور القاهره كلها يا عمى
جمال:منوره با هلها يا استاذ يوسف
يوسف:استاذ لا انا جوزك بنتك وزى ابنك واسمى يوسف يوسف وبس
ابتسم جمال على تواضع يوسف:حاضر يا اس…
يوسف:هااا يا ايه
جمال:يا يوسف
واقف يوسف:انا لزم امشى ياسمين مستنينى على العشاء
جمال:يوسف امل امانه فى رقبتك ليوم الدين..خلى بالك منها وحافظ عليها
يوسف:دى مراتى ومش محتاجه حد يوصنى عليه لانى انا براعى ربنا فى معملتى معاها لو مش مصدقنى اسئلها اهى عندك
امل:بابا يوسف كويس معايا الحمدلله
ابتسم جمال:انا مش هعشليك العمره كله يا بنتى فكنت بقوله كده عشان ابقا مرتاح لما اقابل وجه كريم
احضنته امل بخوف:متقوليش كده تانى هزعل منك..ربنا يخليك ليا وميحرمنيش منك
جمال:الموت علينه حق
بكت امل بخوف من فقدان ولدها:دا انا اموت فيها…انت حياتى كلها
جث يوسف على ركبته وامسك بيد جمال:ربنا يديمك فى حياتنا
وضعه جمال يدها على وجه يوسف:ربنا يبارك فيكي ويحميك لشبابك يا ابنى