يوسف ابتسم على طبيتها: شكلى امى دعايلى عشان رزقينى بزوجتين مفيش اطيب منهم ولا انقى من قلبهم… بس برضه هنخرج…الساعه ثمانه هستناكى
سيبه ومشيه
بالليل نزلت امل بعد ماقالت لياسمين انها هتجيب شويه حاجات وراحت اخر الشارع لقت يوسف مستنيها ركبت العربيه ومشيه يوسف بالعربيه
اخد وفسحها وفرجه على امكان كتير فى القاهره وبعد اتعشو فى مطعم على البحر ورجعم
يوسف خلى امل تطلع الاول وهو استنى شويا فى العربيع وبعدها وطلع
دخل الشقه لقا امل وياسمين قاعدين قدم التلفزيون سلم عليهم ودخل غير هدومه وطلع قعد يتفرج معهم على الفلم البيتفرجو عليه
شويا وجاله اشعار بوصل رساله من الواتساب فتح الرساله لقا صوره ليه هو امل لما كانو فى المطعم بيتعشو….اتفزع والفون وقع من ايده
ياسمين باستغراب:مالك يا يوسف شوفت اى على الفون فزعك كده وميلت تمسك الفون وو…
يوسف بسرعه اخد الفون بسرعه قبل ما ياسمين تمسكه واقف
ياسمين باستغراب: فى اى يا يوسف
يوسف بتوتر: مفيش انا ورايا محكمه بكرا الصبح هدخل انام عشان اصحى بدرى…سبهم ومشيه
ياسمين:مش عرفه ماله دا من ساعت مرجعنه من لبنان وهو متغير
امل بتوتر:هقوم انام تصبحى على خير
ياسمين: وانتى من اهله
بعد فتره يوسف اتسحب من جنب ياسمين بعد متاكد انها نامت….راح لاوضه امل وفتحها
يوسف بصوت واطى:امل…امل اصحى
امل بتفتح عينها بنوم ولما شافت يوسف قامت قعدت
امل بتوتر:ي..يوسف بتعمل اى هنا
يوسف بقلق:قومى يا اختى انتى نايمه وانا مش عارف انا من كتر القلق
امل بقلق:فى اي حصل حاجه
يوسف قعد جنبها ومسحه وشه بقلق:مصيبه
امل بلعت ريقها بصعوبه:مصيبه ايه
يوسف: حد صورنى انا وانتى واحنا كنا فى المطعم انهارده
امل حطت ايدها على بوقها بصدمه:يا نهار اسود
يوسف:بعتلى الصوره على الواتساب
امل بخوف:طب هتتصرف ازى
يوسف بصلها بغضب:انا غلطت يوم مسمعت كلام امى عشان اتجوز واجيب الطفل النفسى فيه
امل قامت واقفت بدموع:انا هرجع البلد..وابقى حضرتك ابعتلى ورقه الطلاق انا مش هقدر اكمل فى العلاقه دى اكتر من كده…انا حاسه كانى سرقه سريقه وخايفه اتكشف
يوسف واقف بغضب:وانتى مفكره الست رحمه هتكست…دى هتخرب الدنيا على دماغنا واكيد هتقول لياسمين على جوزانا دى امى وانا عارفها
تانى يوم الصبح على الفطار
ياسمين مدت ايدها لورقه لامل
امل:ايه دا
ياسمين:دا عنوان مكتب سيف هو قالى ابعتيها عشان يشوفلك شغلانه مناسبه ليكى
امل بصيت ليوسف بتوتر.
امل بحرج:انا…
قطع كلامها:قومى يا امل غيرى هدومك عشان اوصلك
امل تنحت من كلامه
يوسف:امل قومى عشان ورايا محكمه ومش عايز اتاخر
امل وقف بتوتر:ح..حاضر…سبيتهم ومشيت
ياسمين بصتله
يوسف:بتبصلى كده ليه…فى حاجه
ياسمين واقف بغضب:مفيش..سبيته ومشيت هى كمان