خديجه بخوف : ه هو حضرتك داخل من الطريق ده ليه ده مش الطريق بتاع الشركه
الشخص : ده طريق مختصر
بعد وقت وصله قدام مطعم كبير جدا نزلت خديجه وهى بتتلفت باستغراب
الشخص : ادخلى جوه بس ضرورى دى اوامر أدهم بيه
خديجه دخلت وهى خايفه لأن النور كان مقفول وفجأة فتح وشافت ورود كتير وقلوب وكلمة بحبك بالورد وكلمة تتجوزينى عيونها دمعت بفرحه وفجأه ظهر قدامها أدهم بهيئته الجذابه
أدهم بمرح : بذمتك ده وقت ينفع فيه عياط يانكديه
خديجه بتلمع من الفرحه والدموع : أدهم انت بجد بتحبنى
أدهم بحب : بالله محبتش غيرك ياديجه بس اعمل ايه ضيعتك من ايدى أول مره بسبب سفرى وكنت غ*بى عشان ماعترفتش ليكى قبل ماسافر واكتب كتابى عليكى