على اد ما تقدري..انا اسف يا رقية..اسف..اسف انى هخليكي تشتغلي عشان نعرف نعيش
رقية بحب:ما انت ياما خرجتني وجيبتلي هدوم..ولو على الأكل فماله الأكل بيتي بدل بتاع المطاعم والمصاريف! اهم حاجة اننا
منقصرش فى حق محمد يا يوسف..وبعدين متنساش انى كده كده كنت هشتغل عشان انا بحب الشغل..فمتزعلش.. كله هيهون طالما احنا سوا
يوسف بتوهان:انا اسف على كل حاجة والله..بس هنجيب منين فلوس الاوتيل ده! الفلوس الباقية يا دوب تكفي اننا نكمل الشركة
والشقة..
رقية: دهبي موجود..انت عارف انى مليش في الدهب اصلا..وبابا لما اتجوزتك جابلي دهب عشان انت اللى اتكفلت بالشقة كلها..وقبل ما تقول حاجة..فانا شريكتك فى الشركة ومراتك..وطبيعي اساعدك فى كل حاجة..وقوم يلا بقا عشان نجهز الشنط قبل محمد ما
يصحى وتتخانقوا سوا
يوسف بغيرة: ما هو اللى لازق فيكي على طول..عيل رخم
رقية بتفكير مصطنع: يمكن عشان صغير وعايز أمه معاه دايما!