لكن انا صبرت عليك كتير لحد ما كل الناس بقت تتكلم عليك
شالت ايديها من ايدى ومشيت وقفلت الباب ،
حطيت ايدى على دماغى وقعدت على الأرض وانا مش حاسس بأى حاجة ،
انا كل حياتى ادمرت امى ماتت ومراتى سابتنى
حتى كل الناس كرهتنى بصيت لفوق وقولت بكل جبروت :
_ انت بتعمل فيا لى كدااا ، حـrام اعيش فى الفرح ولو ليوم واحد ،
كان القرآن شغال وانا بعيط وفجأة ركزت فيه ولقيت الآية بتقول فى سورة طه :
“وَمَنۡ أَعۡرَضَ عَن ذِكۡرِي فَإِنَّ لَهُۥ مَعِيشَةٗ ضَنكٗا وَنَحۡشُرُهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ أَعۡمَىٰ ”