عشان يباتوا فى الحضانة احمد يغلق عينيه غير طاهر نادية وهو واخدها فى حضنة وقاللها: تعرفى نادية: اممم احمد: انـL عايش دلوقتى احساس زعلان اوى انه فاننى زمان نادية: oــش قلنا هنقفل بقى الصفحة دى ونخلينا فى اللى جاى احمد بمرح: انتى تشدى حيلك كده بسرعة عشان نلحق نخاوى العيال نادية باعتراض: تانى يا احمد،

ماقصدش طبعا وتتفاجئ اميرة بابوها بيسحبها من ايدها ويحضنها بين ايديه عمرها ماجربته لدرجة انها كانت فاكرة نفسها بتحلم حسين: طب سيبيهم يابنتى يدخلوا الاول، اتفضل ياعمى شرفتنى، نورتينا يانونة ياعسل نادية: مبروك يا سحس افندى، مبروك ياميرو ويقعدوا مع بعض فى قعدة كلها مرح وهزار واللى اكتشف فيها احمد ولاول مرة ان اميرة بنته