تانى يوم رجع فى ميعاد الغدا .. وقعد على السفرة
بص لولاده وهم بيحطوا الاطباق ..
ومامتهم فى المطبخ
لقاهم منظمين جداً .. نضاف جداً ..
بيحطوا له الاكل بمنتهى الأدب ..
قعد ياكل وهو بيراقبهم بعينيه ..
بقاله كتير ما أكلش معاهم
لقاهم بيتكلموا مع مامتهم فى حياتهم وظروفهم
وهى بكل حكمة بترد عليهم
خلّصوا الاكل .. والولاد دخلوا اوضتهم
فضل قاعد مستنى الأم عشان يشيلها لحد الاوضة
مر حوالى ساعة وهى واقفة بتنضف المطبخ بعد الغدا
وجات له .. قام لف ايديه حواليها وشالها
فى الاول كان مستغرب .. ومتضايق ..
وصلها الاوضة .. وخرج علطول ..
عشان يرتب حاله عشان يخرج
تانى يوم .. اتكررت نفس الاحداث ..
كان متخيل انه هيتعب من شيل مراته
بس اخد باله .. لأول مرة
انها خست جداً وبقت هزيلة .. بس لسة جميلة
تالت يوم وهو شايلها ..
بص على شعرها من غير ما تاخد بالها
لقاه مليان خصلات بيضا ..
كان فى الاول بيرجع البيت وهو متضايق ..
بس بعد اسبوع .. بقى يستنى ميعاد رجوعه ..
عشان يطمن على ولاده
يتبببببببببببببببع