نزله المطعم عشان يتخده لاقوا جوليا مستنياهم
رهف: ياربى على النرفزة
قاسم سمعهت وطنش
قاسم: هاي جوليا
جوليا برقه: هاي قاسومى
رهف بينها وبين نفسها: شوف المسهوكه بتتكلم ازاى يكش يارب تيجى مقطورة تتطيرها وارتاح منها
قاسم: اقعدى يا رهف
رهف قعدت بنرفزة: اتهببت قعدت
جوليا بتاكل قاسم فى بوقه ولسة بتاكله
اسر جيه من ورة قاسم: قولت انت بتصيف قولت اجى اصيف معاك وراح حاضن قاسم وعمال يبص لجوليا بعصبية ونرفزة وجوليا بصتله بتوتر وضيرت وشها
قاسم: يا اخى اتيل بلا مصيف بلا قرف
اسر بضحك: ليه بس كده
قاسم: اقعد بس اتغدى معانا وهبقا احكيلك بعدين
اسر قعد جنب جوليا وقاسم جنب رهف
قاسم: اقدملك يا رهف أسر صاحب عمرى وشريكى فى الشركه
رهف ابتسمت: اهلا يا استاذ اسر
اسر بضحك: لا استاذ اي ارفعى الشكليات دى اصلها بتجبلى حموضه بعيد عنك
رهف ضحكت على كلامه
قاسم وطى عليها: مش كفاية ضحك ولا اي
رهف بتحدى: ما انت عمال تتدلع مع السلعوه دى وانا متكلمتش مالك بيا بقا
قاسم: رهف اتظبطى بدل ما اظبطك
رهف نفخت وربعت ايديها
اسر بيبص لجوليا: عاملة اي
جوليا من غير ما تبصوله: كويسة
قعدوا اتغدوا وخلصوا وقعدوا يهزروا مع بعض
قاسم: طب يا جماعه عن اذنكوا هروح مشوار انا ورهف
اسر بغمزة:ايوا يا صاحبى ولاعه معاك
قاسم وهو بيقوم: اهو بقر امك دا مبيحصلش حاجة
اسر ضحك بصوت عالى جوليا بصتله وسرحت
اسر بغمزة: مكنتش اعرف انى حلو كده
جوليا ضيرت وشها: لا حلو ولا حاجة
اسر: عينى فى عينك كده
جوليا: عن اذنك انا قايمة طالعه
اسر مسك ايديها وبيلصلها بندم
اسر: مش كفاية عقاب لحد كده بقا
جوليا وهى حابسة دموعها: ال بيتكسر مبيتصلحش ومش اي اي حاجة ال اتكسرت دا قلبى ال اتكسر
اسر: جوليا انا اسف سامحينى عشان خاطرى
جوليا: لا يا اسر مستحيل وطلعت تجرى على اوضتها
اسر بيخبط على التربيزة: غبى انا غبى
قاسم ورهف مبسوطين جدا وفرحانين اوى
قاسم: مش كفاية كده بقا لعب
رهف: حبة كمان والنبى حبة كمان
قاسم: يا رهف كفاية انا تعبت من اللف والمراجيح
رهف: خليك كده فاسد اللحظات الحلوة
قاسم: دا انا هااا
يتببببببببببببببع