قمر ببراه:ممكن اعرف دا موجوع ليه؟
باسل بصلها بدهشه وحيره لأنها بتقراه كأنه كتاب مفتوح ادامها هي وبس
حط ايديه على ايديها اللي على قلبه: دا خايف يا قمر…. تعب
قمر بسرعه بصت حواليها ملقتش حد شالت النقاب بسرعه ووقفت على صوابعها وباسته من خده ووقفت ادامه مبتسمة
باسل فتح بوقه وفجأه ضحك وهو شايفها بتضحك وبتحط ايديها على وشها بطريقه جميله
قمر بابتسامه : ممكن متزعلش و انا هفضل معاك وممكن اتحمل معاك التعب
باسل حط النقاب على وشها ومسك ايديها وهي بتمشي وراه وكانها بنته لأنها قصيره جدا
باسل :ياله اركبي
ركبت وهو راح ركب ومسك موبايله وكلم مروان
باسل:صباح الخير
مروان:صباح النور فينك يا برنس
باسل بجديه:مروان…. انا مش جاي الشركه النهارده عايزك تروح انت ولو في حاجه كلمني
مروان بصدمه:نعم مش جاي ازاي
باسل:وايه المشكله يعني؟
مروان:لا ابدا مش عادتك دا انت دايما بتكون اول واحد موجود في الشركه
باسل بجديه: اعمل اللي بقولك عليه سلام..
قفل معه وبص لقمر
باسل ساق عربيته و قمر ساكته
بعد مده