قمر : انا بخاف من الضلمة عندى فوبيا الاماكن المغلقة واللى مفيهاش نور
فهد : خلاص خلاص انتى هتحكيلى قصة
حياتك نامى واسكتى
قمر : انت بتؤمرنى فى بيتى
فهد بعصبية: نامى يا قمر عشان يطلع عليكى صبح
قمر بخوف : هتعملى ايه يعنى
فهد حصرها بأيده وبخبث : هجيب لى
ابويا العيل انهاردة
قمر بخجل وتوتر وهى بتنام: تصبح على خير
فهد وقتها ابتسم عليها ونام
فى الصباح فى ڤيلا فريدة الناصروى
سارة بدموع: يعنى ايه اتجوز يا ماما طب وأنا
فريده: ممكن متعطيش ما انا قولتلك سبب جوزاه
سارة : ما هو ممكن يحبها