فهد : هههههه
بعد مرور خمس اعوام
قمر بأبتسامة: مسكتك
زين : يا ماما قولتلك مش عاوزالبس
انا عايز افضل كدا
قمر : لا يحبيبى لازم تنام بهدومك
واتعود على كدا متطلعش قليل
الادب شبه ابوك
فهد : وماله ابوه بقى يا ست قمر
قمر : ايه دا كانا لسه بنجيب فى سيرتك
بكل خير تعال شوف ابنك اللى مش
عايز يلبس دا بقى عشان انا خلاص
قرب يجيلى الضغط منه
فهد : ما تسبيه براحته
قمر بعصبية : اها من شابه اباه
فهد : البس ياحبيبى احنا
مش اد عصبية امك
زين : يوه بقى حاضر
قمر : برڤوا عليك اطلع نام بقى
عشان الحضانة
زين وهو يقبل خدها : ماشى تصبحى
على خير يا ماما تصبح على خير يا بابا
فهد وقمر : وانت من اهله يحبيبى
قمر وهى تنظر لطيف ابنها بحب :
طلعالك اوى على فكرة
فهد بحب وهو ينظر لها: بس اجمل
ما فيه انه واخد شكلك
قمر : لسه بتحبنى بنفس المقدار يا فهد