فى المحاضرة واهو بالمرة افتح كلام معاه
قمر بعصبية: احترمى نفسك
تالين : ببرود وانتى مااالك انتى بتدخلى ليه
قمر وهى بتقوم وبتشدها من شعرها
وبعصبية : انتى زودتيها اوى بجد
فهد جرى عندهم وقتها
فهد بعصبية وهو بيشد قمر : ايه اللى
بيحصل هنا
تالين: بتضربنى يا دكتور أنا لازم هقدم
فيكى بلاغ للعميد
فهد : تعالوا ورايا على مكتبى انتوا الاتنين
فى مكتب فهد
فهد وهو بيبص لقمر : ضربتيها ليه
قمر بغيظ : هى اللى غلطت فيا
فهد وهو بيبص للبنت : أنا بعتذر وياريت منكبرش الموضوع اكتر من كدا يبشمهندسة
تالين : بتوهان فيه عشان خاطر حضرتك
بس يا دكتور
قمر بعصبية: والله العظيم اجيب اتنين
ليمون ولا المأذون
تالين : يا ريت
قمر كانت لسه هتضربها بس فهد قام
وقف قصدها
فهد وهو بيبص للبنت : تقدرى تتفضلى
خرجت وقمر كانت لسه جاية تمشى بس
فهد مسك ايدها وحاوط بأيده خصرها
وشبه كانت فى حضنه
قمر بعصبية: ابعد والله اصوت والم عليك الناس
فهد بأبتسامة: بجد طب اعمليها كدا يلا أنا عايزهم كلهم يدخلوا يشفونا كدا
قمر بغيظ : انت بارد
فهد بحنية وهو بيدفن راسه فى رقبتها: بتعملى مشاكل من اول يوم ليكى في الكلية مش هتبطلى حركات العيال الصغيرة بتاعتك دى
بقى طب أنا جوزك وهستحملك الناس ذنبهم ايه
قمر بتوهان فى حنيته : هى اللى مستفزة
فهد وهو بيبصلها : عملتلك ايه
قمر : ملكش دعوة وابعد عنى بقى انت اصلا موقفتش جانبى ورحت اعتذرت لها