بفكر فيهاوبعد كدا قام طلع فوق
ولاقى قمر نايمة
ميل عليها وبا’سها و زاح شعرها اللى كان
موجود بعشوائية على وشها اخدها فى
حضنه ودفن راسه فى رقبتها وهو
بيستنشق ريحتها و ذهب فى نوم عميق
فى الصباح على تربيزة السفرة
قمر : هو احنا هنرجع مصر امتى
فهد اتجاهلها وكمل أكل
قمر بصوت عالى : على فكرة انا بكلمك
فهد بجدية : صوتك ميعلاش وبعدين
احنا لسه جاين امبارح والسبب اللى
احنا جاين عشانه لسه محصلش
قمر : مش فاهمه
فهد : يعنى احنا مش هنمشى من هنا
الا اما تبقى حامل يا قمر
قمر بعصبية شديدة وهى بتقوم : يوه بقى متتعملوش معايا على اساس انى كدا الجارية اللى هتجبلك الولد وخلاص بجد حـrام عليكم انا بنى ادمة وعندى مشاعر برضوا وبحس زيكوا
فهد : انتى عارفه دا من الاول ومكنتيش
معترضة ايه اللى اتغير دلوقتى
قمر بدموع : صح مفيش اى حاجه اتغيرت
بس على الاقل مش طول الوقت تحسسنى انى قليلة اوى كدا انا بجد مش عايزة فلوس ابوك انا بس عايزة جدو يعيش ويبقى معايا عشان
انا مش هقدر استحمل بعده