مراد قرب من ودانها وهمس: ماليش فيه اياكى اشوف شعرايه واحدة باينه .
( ميرا غمضت عينها بارتباك وبكسوف …مراد خلص كلامه وباسها بوسه صغيرة على خدها …جسمها ارتعش من بوسته …حب يربكها اكتر .. باسها فى خدها ببطئ شديد
وقرب براحه من شفايفها وباسها برقه واستمرت قبلتهم لثواتى وفاقوا الاتنين على صوت خبط الباب ).
مراد بعد عنها ولا كأنه عمل حاجة: مين؟!.
عز: أبيه …بابا بيقولك يالا .
مراد: خلاص اهو …انزلوا واحنا هانسبقكوا .
عز: بابا …ابيه مراد بيقول ننزل احنا وهو هايسبقنا .
ليان بفرحه وماسكه ايد زين: طيب يالا يا بابى .
زين بابتسامه: مبسوطه انتى يا ليان.
ليان بفرحه: جدا …يالا بينا هاركب معاك يا اسر.
اسر بضيق: لا …اركبى مع ادهم وعز علشان هاعدى اجيب ريهام.
ليليان: ريهاااام .!
ليان: ريهام ؟!… ليه ؟!…مفتكرش ان حد عازمها .
اسر بحدة: مش لازم حد يعزمها …خطيبها معزوم تبقى تيجى معايا.
ليان بضيق: بس يا اسر انت عارف ان انهاردة عيد ميلاد هنا وكمان هنا مبتحبش ريهام …يبقا تجيبها ليه ؟!.
أسر قعد مكانه: خلاص مش رايح فى مكان .
زين: قوم يا اسر جيب خطيبتك …خلينا نخلص …وانتى يا ليان عدى الليادى على خير وروحى مع ادهم اخوكى يالا .
ادهم: وربنا انا ما عارف اروح ليه …مالى انا بالسبوع ولا عيد ميلاد هنا دى …ايه الحوارات دى .
ليليان: ادهم يا حبيبى مش طنط ماهى عزمتك واتصلت مخصوص بيك …يبقا المفروض تقدرها وتروح .
ادهم: علشان خاطرك انتى يا ماما بس …يالا يا ست ليان .
فى العربيه
ليليان بضيق: ياعنى هو اسر لازم يجيب ريهام معانا .
زين: مش خطيبته ولازم تروح معاها كل المناسبات اللى بيحضرها .
ليليان: حتى انت يا زين موافق على اللى عمله .
زين باس ايديها: حبيبتى …خلاص هو قالها تيجى معاه مش هايرجع فى كلمته…عدوا اليوم على خير من غير مشاكل .