(ماهى وليان وهنا دخلوا …والكل انتبه لدخولهم ).
ليان بفرحه: مامى اعرفك بهنا ومامتها طنط ماهى .
ليليان بصدمه: ماهى .
مراد قام وقف انتفض: ماهيتاب.
ماهى بلعت ريقها بصعوبه: ازيك يا ليليان …احم ازيك يا مراد.
مراد بخفوت: تمام .
زين بهدوء: ازيك يا مدام ماهى …اتفضلى اقعدى .
ماهى قعدت وكانت متوترة: ميرسى يا بشمهندس .
ليان استغربت: هو حضرتك تعرفينا ياطنط وتعرفى مامى .
ليليان بحزن: ايوة يا ليان ..طنط ماهى تبقى بنت خاله طنط سارة مرات اونكل مراد .
ليان بذهول: بجد …اومال ليه مش نعرف بعض .
ماهى بتوتر: اصلنا بعدنا شويه ..علشان كدة مش كنا على صله ببعض .
هنا: انا مش فاهمه حاجة …مين مراد .
(ماهى غمضت عينها بعصبيه وخافت من لسان هنا ).
مراد بابتسامه: انا .
هنا بصت لماهى وعقدت حواجبها باستفهام: هو مش كان مات …انا مش فاهمه حاجة .
( ماهى ارتبكت جدا من نظرات مراد وزين وكل الموجدين …وبدأت تتوتر هى كانت عاوزة تشوف ليليان بس معملتش حسابها ان كلهم موجودين ومعملتش حساب مراد بالذات ).
ليليان حست بتوتر ماهى: ليان خدى هنا جوة واقعدى معاها واتصافوا .
ليان ببراءة: ما احنا اتصفينا يا مامى .
عمر فى سرة: يخربيت براءتك يا شيخه مغلطتش لما قولت عيله.
أسر بهدوء: قومى معايا يا ليان انتى وهنا …اقولكوا معاد الامتحان وايه اللى ملغى بالظبط .
ليان وهنا فى نفس واحد: ها !.