فى الجامعه
سارة: تعالى يابنتى نشرب حاجة انا صدعت ولسه اليوم طويل
ليليان بتعب: صدقينى مش قادرة روحى انتى
سارة: طيب … خليكى وانا هاروح واجاى بسرعه
ليليان واقفه لوحدها جه عمر الليثى عندها ووقف فى وشها وقرب
عمر الليثى: ايه الجميل واقف لوحدو ليه
ليليان بصتله وقامت ومشيت وسابته وهو اضايق منها اوى … راح وراها
عمر مسك ايد ليليان جامد: لا يا مزة مش عمر الليثى الى واحدة زيك تسيبه وتمشى دى الجامعه كلها بتقفلى على رجل انتى فاهمه
ليليان بخوف: اوعا احسنلك …هاجبلك الامن
عمر: امن مين يابنت ال … . انتى هاتيجى زى الشاطرة معايا تركبى العربيه نقضى يومين حلوين وقرب منها وقالها فى ودانها: هايبقوا يومين حلوين اوى … عارفه لو رفضتى انا ممكن ادفنك مكانك ولا حد يقدر يقولى انت بتعمل ايه
ليليان عيطت جامد وعليت صوتها: سارة الحقينى
سارة جت جرى عليهم: انت بتعمل ايه يا جدع انت سيبها احسنلك
ليليان بصتلها بحذر انها متقولش اسم زين مش عاوزة تعمله مشاكل ولا تعرف حد انها مراته زى ما منبه عليها وسارة فهمتها
كريم شاف الموقف كله جه جرى عليهم
كريم: لو سمحت سيب ايديها عشان مطلبش الامن
عمر شاور لحارس بتاعه يجى يضرب كريم واتخانقوا وكريم مش قدر عليهم لانهم اطول واعرض منه والموضوع وصل لعميد
فى غرفه العميد
عمر: البت بنت ال****…دى بتعرض عليا حاجات مش مظبوطه
سارة باندفاع: انت كداب وحيوان انت اللى كنت ماسك ايديها
ليليان بتعيط جامد: لا طبعا هو كداب محصلش
دكتور نادر ادخل علشان عمر: اخرسى يابت انتى وهى هاتمضوا على فصلكوا من الجامعه عقاب ليكو علشان فكرتو تيجوا