ليليان: ربنا يستر…امال ميرا فين ..مش جنبى ليه؟.
زين بتوتر: تلاقيها تحت مع ليان .
ليليان: طيب يلا انزل ليهم …زمانهم جعانين.
زين: لا خليكى مرتاحه ..انا هاجبلك ميرا هنا…وبعدين انا بعت اجيب الخدامين يجوا علشان حضرتك تعبانه ومش هاتقدرى تعملى حاجة .
فى بيت مراد الالفى .
مراد ماسك البوم صورو مع سارة وبيتفرج عليه وبيقلب فيه براحه وبيغنى بصوت مبحوح والدموع مكتومه فى عيونه …
(كل يوم بقول أمتى ترجع ليا .. امتى ..صعب أوى الحياه صعبه من غيرنا انا وانت … قولى ازاى اعيش… ذكريات كتير بتقابلنى معاك يوماتى بتفكرنى بيك وبسنين حلوة فى حياتى …قولى ازاى اعيش …قوليلى يا سارة ازاى اعيش …سبتى فراغ كبير اوى ياحبيبتى…فراغك بيقتلنى …مبقتش قادر اعيش … وحشتينى …اااااه .. يارب …الوجع المرادى صعب أوى).
مراد فاق من وجعه على صوت جرس الباب … قام غسل وشه وراح يشوف مين …
مراد الالفى بضيق: عاوز ايه يا مراد على الصبح .
مراد الجارحى زق الباب ودخل: عاوز انام .
مراد الالفى: ليه ابوك طردك ولا ايه …ولا دى بركات الست ميرا.
مراد الجارحى: هههههه هو عمرة ما هايعملها … بس هايعملها قريب بسبب السنيورة .
مراد الالفى بهدوء: بلاش تتحدى ابوك يا مراد … زين صعب وطبعه صعب واللى بيقف قدامه بينسفه .
مراد الجارحى: انا اتحديته فى ايه مش فاهم … انا بس مستغرب من تفكيرة … ازاى من مقابله واحدة لبنت يدخلها بيته