زين: قولى يا ليان على طول .
ليان: ابيه مراد واسر شدوا شويه فى الكلام مع ميرا .. وهى عيطت ومشيت .
زين برق بعصبيه: مشيت فين ؟.
ليان بخوف: مش… مش عارفه يابابى .
زين بحدة: ادخلى جنب ماما …واقعدى جنبها لو صحيت نادى عليا .
ليان: ح… حاضر يابابى .
( زين نزل لقى ولادة قاعدين …وقف قدامهم … وكلهم وقفوا احتراما له ).
زين بحدة: فى ظرف ثوانى … عاوزها قدامى …اقلبوا الدنيا عليها .
مراد: بابا …هى كانت مع ماما…
زين قطع كلام مراد بحدة: هشششش… مسمعش صوتك يا عاقل يا كبير… اللى متعرفوش ان امك عندهاا نوبه خوف علشان انا مش جنبها …مش عاوز كلام كتير ..وانزل زى الشاطر… انت والبهوات وجبوها لو حكمت تعتذروا ليها …اعتذروا.
مراد رفع حاجبه: اعتذر !.
زين قرب منه بتحدى: اه تعتذر … واياك تكون فاكر انك كبرت على أومراى … لا اصحى يا مراد … انا زين الجارحى قبل ما اكون ابوك … يتبع….
ميرا نزلت فى الشارع.. فضلت تمشى مش عارفه تروح فين .. لو فكرت تسافر امريكا … يوسف هايعرف وهاياخدها ويبقا كدة ادمرت للابد …مفيش غير انها ترجع لاحمد ..فضلت تتصل كتير تليفونه مقفول اتخنقت … قعدت تحت شجرة وحطت ايديها على وشها وسابت نفسها وعيطت كتير… كتير ).
ادهم بضيق: اللى يلاقيها يتصل بالكل … علشان منلفش فى دايرة مغلقه بس .
اسر: ايه العطله الزفت دى … احنا كنا ناقصين .
مراد: عطله ايه ؟.
اسر: ورايا زفت ورق صفقه مهم … عاوز اراجعه واظبطه علشان عندى ميتينج على الغدا … وانا أجلت المقابله دى كتير.
ادهم: لو عاوز تروح انت واحنا ندور عادى .
اسر: لا هادور معاكوا … زين باشا لو عرف هايشلوحنا … يالا بس خلينا نخلص .