زين: بعينك يا مراد ولا ادهم ولا كمان مراد مش كفايه سلكوياته الزفت .
مراد الصغير ساب ادهم وجرى على زين وقعد على رجله: بابى مراد قالى انك هاتحب ادهم اكتر منى .
زين: انا ؟!. لا طبعا استحاله انا هاحبكم زى بعض انتوا ولادى يا حبيبى ياعنى انا لو سألت انت بتحبنى اكتر ولا ماما هاتقول انتو الاتنين .
مراد الصغير ببراءة: لا بحب ماما ومراد اكتر حد .
زين بص بغضب لمراد صاحبه وبعدها بص بعتاب لابنه: كدة يا مراد بقا مبتحبنيش .
مراد الصغير: لا بحبك بس مراد اكتر .
زين بحزن: ماشى يامراد حب اونكل مراد براحتك اكتر منى … انا مش هاغصب عليك .
(ليليان ضغطت على ايد جوزها علشان ميزعلش .. لانه على طول متأثر من بعد ابنه عنه وبيحاول يعوضه بس مفيش فايدة بيحب مراد اكتر منه ).
مراد: طب انا هاخد سارة ومراد معايا ونروح علشان مارو ميتعبش ليليان .
زين بهدوء: طيب .
مراد الصغير حس ان ابوة زعل منه راح جرى على زين: انت عاوزنى افضل معاك .
زين باسه: اه طبعا … لو انت تحب انا موافق.
مراد الصغير:خلاص يا ميرو روح انت مع سارة وانا هاقعد مع بابى .
مراد الكبير: ماشى هاجيلك بكرة اشوفك يالا يا سارة.
سارة بحزن: حمد لله على سلامتك يا ليليان.
ليليان شدت سارة بضعف وهمست: مالك؟.
سارة: بعدين .
(سارة ومراد مشيوا وليليان نامت من التعب ومراد نام فى حضن ابوة وزين كان فرحان بيه انه اختارة ).
ليليان صحيت من النوم: هو نام … انا اخر حاجة فاكرها بيسالك احنا بنجيببهم ازاى .
زين: اممممم نام بعد تعب وكميه اسئله رهيبه .
ليليان بحنيه:متزعلش منه يا حبيبى هو متعلق بس مراد .
زين: انا عمرى ما ازعل لما يتعلق بمراد بالعكس افرح مراد دة اخويا وصاحب عمرى … بس انا بزعل لما بيقول انه مش بيحبنى
وبيقولها على طول وفى وشى ..
ليليان: لا هو بيحبك بدليل انه حس بزعلك واختارك انت ونام فى حضنك .
زين:طيب هو انا عمرى قصرت معاه …ولا زعقتله ولا كان نفسه فى حاجة ومعملتهاش .
ليليان: لا بالعكس … بس هو مراد اتعلق بيه من صغرة ومراد كلامه يشد اى حد فاتعلق بيه فاهم .
زين: انتى هاتقوليلى على كلامه .. ربنا يهديه والله … سيبك منه انتى لسه تعبانه .