فى شركه العز للمعمار
سارة: ايوا ياعنى مش فاهمه انتى بالذات ليه ؟.
ليليان: معرفش والله يا سارة بس بشمهندس معتز محترم … اكيد عاوز مصلحتى لما اروح واشارك فى مؤتمر زى دة .
سارة: ماشى … بس بردوا اساليه مين رايح معاكى من زميلنا .
ليليان: طيب المشكله فى زين هايوافق ازاى دة كل يوم مبوز فى وشى علشان التدريب … هايرضى اروح اسوان ولوحدى .
سارة: قوليله وانتى حظك … المهم يالا نمشى علشان مراد مستنينى .
عند مراد وسارة
مراد: وحشتينى يابطه .
سارة: يوووووة بطل تقولها بكرهك وانت بتقولها .
مراد: عمرى ما ابطل اقولها… انتى بطه قلبى .
سارة: والله يامراد انزل من العربيه وما اروح معاك.
مراد: ماتجيبى بوسه.
سارة: بعنيك … ابدا وبعدين بطل قله ادب بقا .
مراد: بطلنا …دايما سادة نفسى … هاتى فونى شوفى مين بيرن وافتحى الاسبيكر.
(سارة فتحت الاسبيكر وكانت صوت بنت )
: الو ازيك يا مرااد.
سارة: مين معايا .
: انتى اللى مين ..وبتردى على تليفون مراد ليه ؟.
سارة: انا مين… انا مرات مراد الالفى … وبرد على تلفيونه ليه جوزى ارد براحتى .
: ايه دة هو مراد اتجوز .
سارة بغيظ: اه اتجوز … انتى مين ؟.
: انا لارا… ابقى قوليله يكلمنى .. باى .
سارة: ميييين دى يا مراد .
مراد: اهدى … فى ايه دى لارا اللى كنا حضرنا عيد ميلادها .
سارة: وانت ضارب معاها صحوبيه .
مراد: لا طبعا هى كانت معاها رقمى وبتقعد تتصل كل شويه عليا.
سارة: وانت بقا حينين وبترد صح.
مراد: صح.
سارة: طيب نزلنى بقا هنا .