سارة بضعف: م…مراد .
مراد: مش .. قادر .
سارة: مينفعش .
مراد بعد عنها شويه بس فضلت فى حضنه: ساره … انا بحبك .
سارة بصتله مش مصدقه انه اخيرا قالها: بتحبنى انا؟.
مراد: اه بحبك انتى …انتى وبس اللى فى قلبى …بحبك من اول مرة شوفتها فيكى وقت ما كنت بتجرى من عيال اللى بيجروا وراكى … ملامحك كلها حفظتها من يومها … كنت بتعمد ادايقك علشان تفضلى معايا اطول وقت ممكن.
سارة: وانا كمان بحبك اوى .
مراد: انا جبتك هنا علشان دى هاتبقا شقتنا … انتى اللى دخلت قلبى وملكتينى … عارفه انا كنا مأجل كلمه بحبك لبعد كتب كتاب علشان انا عارف نفسى كويس مش هاقدر امسك نفسى لما اقولهالك … انا مش عارف امك دى مصرة على خطوبه تلات سنين .
سارة: ههههه علشان مش واثقه فيك .
مراد رفع حاجبه: نعم ! مش واثقه ازاى ياعنى.
سارة بتريقه: اصلها سألت عليك ..ولقت سمعتك زى الجنيه الدهب .
مراد:هههههههههه اه فهمت … كنتى قوليلها انك غير اى حد .
سارة بتحاول تظبط نفسها وهدومها ومكسوفه منه: مقولتش بقا .
مراد: انتى مكسوفه.
سارة: ليه هو انا بنت ومش بتكسف ولا ايه.
مراد: لا انتى مش وشك كذلك والله .
سارة بغيظ: انا مش وش كسوف يا مراد.
مراد: قلبتى فى ثانيه ازاى هههههههه .
سارة: طيب يالا علشان منقعدش مع بعض اكتر من كدة .
مراد: ههههه خايفه على نفسك يابطه .
سارة بغيظ: اه خايفه …وانا مش بطه … بطل تقولهالى.
فى بيت الجارحى
ليليان: الله منظر النيل حلو اوى .
زين: اممممممم منظره حلو علشان انتى قاعدة معايا .
ليليان باسته من خدة: ربنا يخليك ليا … زين هو انت ليه مش عايش فى فيلا … ليه عايش هنا فى شقه..
زين: علشان ابويا كان شارى الارض للى عليها البرج وكان عاوز يبنها علشان امى كانت نفسها تعيش على النيل ملحقش يبنيها …انا بنيت البرج وخصصت اخر دور ليا اعيش فيه .
ليليان: احلى حاجة عملتها على فكرة البيت هنا موقعه ممتاز .
زين: كويس انه عجبك ياقلبى .
ليليان: زين كنت عاوز اقولك ان فى تدريب فى شركه اسمها العز للمعمار انا كنت عاوزة اروح وادرب.
زين: هو انا كنت بطلعك من شغلك اللى كان عندى علشان اوديكى شركه تشتغلى فيها … لا طبعا .
ليليان بهدوء: لا مفيش انك تقول لا فيه هافكر حاضر … وعلى فكرة التدريب بعد بكرة … رد عليا بكرة .
زين: طيب متزعليش بقا من قرارى .
ليليان باسته من خدة: لا مش هازعل علشان عارفه ان زين الرجال عمرة ما يزعل حبيبه قلبه ليليان .
زين: هههههههههه لاممكن يزعلها عادى وبعدين اصالحك .