زين: الو عبد الرحمن .. لو سمحت كلمينى بعيد عن اى حد.
عبد الرحمن: اهلا يابشمهندس زين … انا لوحدى فعلا.
زين: طيب لو سمحت ركز معايا عمك عاصم عندة بيوت تانيه او ابنه عندة .
عبد الرحمن: لا معندوش ليه .
زين: ابن عمك خطف ليليان .
عبد الرحمن: نهار اسووود .. خطفها .. معندهمش… لا ثوانى يوسف عندة شقه فى اسكندريه .. ممكن يكون اخدها هناك .. لا مش ممكن دة اكيد مفيش حد غيرى يعرف بمكانها .. هو اصلا كان شاريها علشانها .
زين: طيب ابعتلى عنوانها.
مراد: ها قالك حاجة .
زين: قالى… فى شقه فى اسكندريه ابن عمها كان شاريها ومحدش يعرف بمكانها غير عبد الرحمن .
مراد: طيب يالا انا كدة اتأكدت انه واخدهم على هناك .
( يوسف كان سايق باقصى سرعه وفجأه مخدش باله من المطب واتخبطوا جامد وسارة وقعت على كنبه وشها بقا كله تحت ويوسف مش شايفها وفاقت من الخبطه شافت تليفونها واقع تحتها حاولت تمد ايديها لغايه ماوصلتله و حاولت تفوق تانى اتصلت على مراد وحطته فى صدرها ).
( زين كان سااااايق باقصى سرعه وعربيات الحراسه وراة بتحاول تلحقه ..تليفون مراد رن وكانت سارة ).
زين: مين ؟
مراد: سارة
زين: طب افتح واسكت وافتح الاسبيكر .
(مراد عمل كدة فعلا وسكتوا وعرفوا ان دى سارة لما همست باسمه ).
سارة بهمس شديد: مراد .
مراد: سارة لو كنتى سمعانى … اعملى اى حاجة .
( سارة كانت سامعه لان السماعه قريبه منها جدا ).
سارة بهمس: امم.
مراد: كويس … انتو لسه فى الطريق .
سارة بهمس: امم.
مراد: طيب حاولى تشوفى طريق دة طريق ايه … طيب دا طريق اسكندريه .. انتى اكيد عارفه .
(سارة سكتت ومش عارفه ترد وهى مش هاتعرف تتكلم ).
مراد: طيب مترديش خلى المكالمه مفتوحه … وانتى مثلى انك نايمه .
( زين دة كله على اعصابه ان ليليان مسمعش صوتها … كان قلبه بيتقطع وتقريبا مكنش مركز فى الطريق … اتمنى للحظه انه يسمع صوتها يطمن قلبه .. وكان القدر استجاب له وسمعها ).