زهره باندفاع: لا مش زعلانه…. مانجا
احمد: نعم!!!!
زهره: انا شامه ريحه مانجا…. شكلى بتوحم
احمد ضحك بصوت عالى: حاضر يازهرتى شويه وجى
قام اخد مفتيحه وكان نازل لحقته بالجكت بتاعه: الجو برد
احمد وهو بيبوس ايدها: تسلميلى ياحبيبى شويه وجى وفكى بقى عمر قلقان عليكى
احمد نزل وانا وقفت دقيقتين مع نفسي بفكر ليه كده انا اتلهيت عن ابنى….. فوقى يازهره
دخلت قعدت وانا باخد عمر فى حضنى بصمت بصلى وابتسم: انتى كويسه ياماما
ابتسمتله: كويسه ياقلب ماما
قرب منى وهو بيبوس ادى وراسي: انا بحبك اوى ياماما
موقف عمر فاجئنى وبكبت غصب عنى: انتى بتعيطى ياماما
زهره: لا ياحبيبى مش ببكى
عمر وهو بيبص للشاشه: بابا قالى انه لما تزعلى لو بوست ايدك وراسك مش هتزعلى وهتبقى مبسوطه
حضنته بدفى: صح ياحبيبى اسمع كلام بابا علشان بابا بيحبك
لقيت ماما بتحضنا وهى بتقول: ربنا يباركلى فيكم يارب ويحفظكم من كل عين ونفس شريره
لقينا احمد داخل وهو بيقول: خيانه من غيرى
قرب مننا وحضنا بعض حضن عائلى دافى جدا
فجأة جرس الباب رن واحمد قام يشوف لقيته دخلهم الصالون وجه
احمد: زهره البسي نقابك ده عمى ومعاه بنته
ماما خدت عمر جوه وانا لبست وخرجت مع احمد وقدمتلهم عصير وقعدت جمب احمد
عم احمد: احم احنا جينالكم علشان كريمه عرفت انها غلط وجايه تعتذر عن اللى حصل
احمد: واللى تتهم مراتى فى شرفها اللى هو شرفى ومتحترمنيش ولا تقدر انى فى مقام اخوها يتعمل فيها ايه
عمه بص فى الارض ومرضش وكريمه وشها كان احمر من الغيظ حسيتها هتقوم تاكلنى فمسكت فى ايد احمد جامد
فبصلى يطمنى فقولتله بصوت واطى:براحه ده عمك
بصلى فسكت فرد عمه: حقك عليا يا احمد هى غلطت جامد اوى بس انا بعتبرك ابنى وعارفك هتقدرنى وانى ف بيتك
احمد: انتى على راسي ياعمى لكن اسمعها من الانسه وهى بتعتذر
كريمه بغيظ: انا اسفه يا زهره
احمد: اسمها ام عمر ويريت متحوليش تقربى منها او من عيلتى تانى لانى سبتك المرادى
لانى سبتك المرادى علشان خاطر عمى لكن اى غلطه تانيه والله مهرحمك
كريمه خافت من احمد خصوصا انها عارفه انه ميرجعش فى كلامه من وهم عيال صغيره
وانه مش زى هشام ومش هتعرف تضحك عليه
قامت كريمه تسلم عليا وهى بتقولى: حقك عليا متزعليش منى ووطت صوتها وهى بتقولى هدفعك تمن القلم
اللى اضربته والاعتذار غالى اوى وهتشوفى
بعدت عنها وانا خايفه وهى نزلت علطول وباباها وقف: حقك عليا يا احمد انا معرفتش اربى