ملك بخجل:منك لله ي قدر
قدر بضحكه وصوت عالى :انت مركز معانا ليه ي ايان
ايان بغمزه:علشان فيه حاجه تخصنى معاكوا
رعد:طب اتلم ي خفيف واتعدل
طارق: هو رحيم ساكت من اول اليوم ليه وكل شويه يبتسم لوحده كده هو ملبوس ولا حاجه!!
رحيم:بلاش انا ي طارق علشان معرفهمش على ساره
البنات فى صوت واحد:مين ساره
طارق بتوتر:لا دى اخت فاضله كانت بتعلمنى العزف على الجيتار
ايان بتريقه: اصله بيحب الآلات اوى ي ندى
رعد :يلا علشان اتاخرنا يلا ي بنات هوصلكوا
ايان وطارق مع بعض:لا انا هوصلهم
_لا انا
_لا انا اللى هوصلهم
رعد بصرامة: انا اللى هوصلهم ودا اخر كلام
عند حور
طاهر:بقولك ايه ي حور متيجى اقولك كلمه سر
حور بثماله:ما تقول هنا
طاهر :لا يقلبى تعالى بس علشان اعرف اقولك كلمه السر براحتنا
يوسف بغمزه:اوعى ي عم
(وطبعا احنا ناس مؤدبه ملناش دعوه بكلمه السر بتاعتهم🙂)
قدام بيت قدر
رعد:قدر انا عايزك فى كلمتين
ندى وملك:هنسبقك احنا ي قدر متتاخريش
قدر:تمام
(بعد لما البنات مشيوا)
قدر بتوتر:خير
رعد بغضب:كل الخير ممكن دلوقتى اعرف انتى ومهند تعرفوا بعض ازاى
قدر :والله انا قابلته امبارح وكان هيغبطنى بال..استنى هو انا مفروض ابررلك ليه اصلا؟؟
رعد بعصبية:بلاش تختبرى صبرى ي قدر
قدر:هو انت متعصب ليه
رعد:متعصب علشان مفروض ان أى واحده محترمه متقفش مع راجل لوحدهم
قدر بصدمه: احنا كنا فى الشارع الناس كلها شايفانا مكناش لوحدنا
رعد بتريقه:اه كنتوا فى الشارع زيي انا وانتى كده صح ي انسه ي محترمه
قدر بعصبية وصوت اقرب للبكاء:على فكره انا خرجت من العربيه علشان منكونش لوحدنا وتعتبر خلوه وفيه ناس كتير ماشيه اهى زى ما انت شايف ولو دا كان تفكيرك عنى فانا تفكيرك دا ميلزمنيش وانا بكره هقدم استقالتى وسابته ومشيت
رعد بندم:ايه اللى انا هببته دا
فى غرفه قمر
قمر:طب انا هاخد رقمه منين دلوقتى امم أنا هتصل على رعد من فون قدر دا انسب حل وراحت على غرفه قدر
قمر:ي قدر انتى فين ( وسمعت صوت مايه شغاله)
قمر فى نفسها:خلاص انا هاخد الفون وهتصل وبعدين ابقى اقولها اى حاجه وخدت الفون ورجعت غرفتها
رعد فى غرفته:طب انا ايه الهبل اللى انا قولته دا
عقله:هو انت ليه متضايق اصلا هى متهمكش
قلبه:انت بتحاول تضحك على مين
عقله:انا مش بحاول اضحك على حد
قلبه:اومال ليه بتتوتر لما تكون قريب منها ليه دايما عايزها معاك
عقله:كل دا كذب انا مش بتوتر ولا حاجه وهنا الفون رن باسم قدر