بصلها احمد من نبرتها المنكسره قال بجديه
– مش شايف اى تغير
بصتله بشده فكمل – انتى علطول جميله
حست بضربات قلبها بتعلى وتوترت واكسغت بس بصتله وقالت بتعجب
– تقصد اى ؟
تراجع احمد بقلق قال – لا مقصدش حاجه غلط او معادسه والجو ده متتعصبيش
كانت روح بتبصله وساكاه وبعدين انفجرت ضحكا اذبهل احمد فى صوت ضحكتها
– بتضحك على اى
– شكلك وانت بتشرحلى هو الى ضحكنى ، انا بخوف اوى كده
بصلها احمد وابتسم .. هو فعلا بيخاف يضايقها وتفهمه غلط وهو بيتكلم معاها دايما بحسن نيه
– طب يلا كفياكى مذاكره وخشي نامى
بصتله وقالت – حسا بصيغه امر فى الكلام
ابتسم وقال – اعتبريه امر
صمتت بتفكير وهى بتقول
– ممم ماشي
قالتها بابتسامه وهى بتاخد المذكره وبتمشي وهى فرحانه فدائما احمد يجعلها تخرج من القاع الذى فيه ويضحكها
كل الى كان بيحصل وتحت انظار يحي الى كان بيستشيط غضبا من صوت ضحكاتها التى اتى عليها وهو مستغرب بتضحك لى ومع ميت ولما جه شافها مع احمد … مهتمش ومشي
عدى يومين وفى هذا اليوم كانت روح مخلصه الشغل الى عليها عشان تقدر تروح الدرس كانت بتلف حجابها بعدين خرجت
سمعت صوت وكان اهل ساندى عندهم فى اليوم ده وقاعدين معاهم مشيت بس افتكرت ان لآزم تقول ليحي انها خارجه وهتغيب عن الشغل لسعاتين
كانت بتضايق من كده بس اتنهدت راحتله بصت عليهم ملقتهوش قاعد معاهم استغربت ، راحت عشان تشوفوه فين بس حتى لما راحت اوضته مكنش موجود
فيها
نزلت وهى بتتسائل اين هو .. وان كانت تمشي ومتهتمش بس هو هيأخدها حجه لإهانتها ، شافت ساندى معديه اترددت بس وقفتها قالت
– ممكن لحظه
وقفت ساندى واتفجات انها بتكلمها بصتلها ببرود قالت
– نعم