– متخافيش عبقا اكلمها ياست
– لا صدقنى مينفعش شكرا
– انتى غلسه كده لى
– معلش والله مقصدش خليها مره تانيه
– مره تانيه
قالها بتأكيد بصتله بشده قال
– انتى إلى قولتي مش انا ، لينا مره نتغدا سوا
ضحك من شكلها قال
– يلا عشان متتأخريش
وصلو القصر وكان بسمه على وجه روح من حديث احمد معها إلى ببساطته قدر يخليها تضحك وينسيها ما حدث
كانت بتبصله وهى بتتخيل يحيي ولو كان فى مواصفات احمد مكنش هينقصه حاجه
هى بتحبه اوى بس نفسها يتغير ويكون زى احمد فهو شاب جيد صالح يعرف الله
دخلت اوضتها حطيت المذكرات على كتبها بعدين راحت تشوف امها ولقتها فى المطبخ
– جبتى المذكرات بتاعتك
– ايوه شكرا يا حبيبتى ربنا ميحرمنيش منك
ابتسمت لها بعدين افتكرت يحييى قالت
– اه بقولك يحيي بيه
سمعت ذلك الاسم فحزنت لكن قلقت عليه قالت
– مالو حصله حاجه
بصولها كلهم بإستغراب فاتكسفت قالت نوال
– كان عاوز يسألك عن حاجه
– حاجه .. حاجه اى !!
– معرفش قالى اقولك ابقى كلميه
خافت وهى بتفكر امبارح قالت
– طب هشوف عاوز اى
– راحه فين تقريبا خرج من شويه
اومأت بتفهم ورجعت لاوضتها عشان تذاكر
فى المساء كانت روح راح تشوف مامتها بس وقفت لما شافت ميرفت كانت لوحدها وبتمشي قربت منها علحول وامسكت ايدها قالت
– مدام كوثر
ابتسمت كوثر ابتسامه بشوشه قالت – انتى روح
– اه أنا حضرتك عرفتى ازاى
– ممكن اكون مبشوفش بس ربنا بينعم علينا بنعم تانيه زى حاسه السمع عندى قويه واعرف مين إلى قدامى
ابتسمت روح واخذتها وسارت وهى تسندها عشان متقعش وصلت الى المائده كان محطوط العشا عليها بصت لقيت يحيي داخل من باب القصر بصلها فخفضت انظارها بصل لأمه وقرب منهم
– يحيي انت جيت
قالتها وهى بتتعرف عليه ابتسم قال
– ايوه لسا داخل
– كويس عشان تتعشي معانا ولا انت اتعشيت
قالت اخر جمله بزعل قال
– هتعشي معاكى بردو عادى
ابتسمتله بحب بص يحيي لروح إلى كانت تبعد انظارها أبتسم بشر بعدين استأذن من أمه وطلع أوضته
وصلت روح كوثر للمائده اجلستها
– حضرتك عايزه حاجه
– اعقدى كلى يا روح
– لا شكرا على ذوقك أنا واكله
– كده تكسفينى
– مقدرش والله بس انا شبعانه شكرا
رجع يحيي يصلها فستأذنت ومشيت
ابتسمت بعدين رجعو ياكلو
كانت روح قاعده بتذاكر نوال جت وقعدت على السرير بتعب بصت روح عليها قربت منها بخوف قالت
– ماما انتى كويسه
كانت مش عارفه تاخد نفسها بس قالت – اه الحمدلله
– انتى مخدتيش الدوا
مردتش عليا فجريت تجيبه ورجعتلها تانى اديتها الدوا وشربتها ميا
– عامله اى دلوقتى
– الحمدلله
هتفت بها غاضبه – لى بتنسي تاخدى الدوا انتى عارفه أنه مهم فى يومك قبل اى حاجه
– مش قصدى معلش يا روح
تنهدت بضيق عشان متتعصبش على والدتها بس هى بتخاف عليها لأنها ملهاش غيرها
– انتى كلمتى يحيي بيه
– ها
– ها كلمتيه
– لا انشغلت بمذكرتى
كانت اتعمدت أنها متشوفهوش أو تروحله تانى
– هروح اشوف كان عياز اى وانتى كملى مذاكره
كان امها هتقف بس هى منعتها قالت
– خلاص هكلمه وارجع ، يلا نامى
بصت نوال لبنتها بإستغراب ولى بتمنعها
طلعت روح وقفت عند اوضته الكاتبة هايدى صالح وكان الباب مفتوح بصت لداخل لقيته بيلعب تمارين وعضلاته بارزه بشده ومتصبب عرقا وشعره مبلول ونازل
على جبهته كان شكله جميل اكتر
كان يحيي مركز بس لفت انتباه المرايا إلى قدامه وبتعكس روح من ناحيه الباب وهى بتبصله ابتسم ابتسامه جانبيه عاد لتمارينه يشوفها هتفضل واقفه بصاله وده يدل أنها واققه من كتير ولا هتتكلم
– احم استاذ يحيي
لقتها اتكلمت وبتلفن انتباه أنها موجوده فتوقف لف وبصلها
– ماما قالت إن حضرتك كنت عايز تسألنى عن حاجه
مكنتش بتبصله وخافضه انظارها اتقدم منها قال
– واقفه كده لى خشي طيب
– لا شكرا أما عايزه أمشي