– قهوه !! وقعت عليها ازاى ولى محطتيش مرهم
– متشغلش بالك حاجه عاديه .. عن اذنك
قالتها وهى بتمشمى وهو كان بيبصلها بعدين بص لأوضه يحي وطلعله
قال يحي – عملت اى
قال أحمد – روحت المصنح واتأكدت من البضاعه والحسابات كانت تمام وسلمت دفعه للشركه الأولى
– كويس .. الشغل كان كتير عليك انهارده
ابتسم احمد قال بمزاح – لا قلقت عليك فى الشركه بس منغيرى
ابتسم يحي فتذكر احمد شئ قال
– اه صحيح هو إلى أنا سمعته ده صح .. انت طردت عاصم من الشركه انهارده
اتبدلت ملامح يحي قال بجمود – اه
– لى ده بيقولو خارج وحراسك بيجروه قدام الموظفين وهو بينزف لانك ضربته
– لا هو حب يتربى وانا ربيته ونش هعتب باب الشركه تانى
– هو عمل حاجه ضايقتك ولا اى .. حاجه اى اكيد مصيبه عشان يحصلو كده
مردش يحي وسكت لانه مش عايز يفتكره
كانت روح قاعده فى اوصتها بتذاكر كانت بتتاوب عشان عايزه تنام من ساعه ما كانت فى الشركه بس قالت تذاكرلها ساعتين عشان الامتحانات قربت
سمعت صوت طرقات على الباب اتفزعت بصت على الباب بخوف عدلت حجبها ومشيت
فتحت الباب لقيته احمد
– صحيتك ؟
– لا منمتش اصلا فى حاجه يا أحمد
– خدى ده
مد ايده وكان فيها علبه مرهم قال
– غلط تسببى ايدك كده
بصتله روح وبصت للمرهم قالت
– شكرا بس انا مش..
– مبسش خديه وبطلى العند بتاعك
خدته بتردد قالت
– مكنش لى داعى انك تتعب نفسك
– لا مفيش تعب أنا كنت بشترى حاجات فعديت من على الصيدليه وجبتهولك
بصت للمرهم ابتسمت ابتسامه خفيفه قالت
– شكرا يا احمد
بادلها الابتسامه وهو فرحان أنه سمع اسمه منها بتلك النبره قال
– ابقى خدى بالك المره الجايه تصبحى على خير
– وانت من أهله
مشي احمد وقفلت روح الباب ودخلت
فى اليوم التالى كان يحي بياكل على السفره مع كوثر جه احمد قرب من يحي قال
– أنا رايح المزرعه عشان اشوف اخبار المشروع اى وهبلغك
سمعت كوثر صوت احمد فأصغت له
قال يحي – تمم لما تخلص تعالى على الشركه عشان فى اجتماع مع الوفد انهارده
– خلاص ماشي
قال كوثر – متعقد يا احمد كل معانا رايح فين فى وش الصبح
وقف يحي قبل أما يمشي وبصلها قال
– ملوش داعى يا مدام كوثر مش عاوز ازعجكم
حزنت كوثر من صوته وهو بيتك فى نبرته على اللقب
قال يحي – تزعج اى يبنى بتتكلم كده لى وكأنك غريب .. أعقد متعرفش أن أمى بتحبك زيك زى ولا أى .. أعقد بلاش كلام فارغ
– لا معلش هبقا اكل فى الشغل …. اصلى متعود على كده
زعلت كوثر على كلام ابنها لانها عارفه أنه يقصدها
– عن اذن حضرتك
مشي احمد وسألهم وهو مضايق لأنها لو كانت سكتت يبقا احسن بيحس أنها بتشفق عليه قدام يحي لانه ميعرفش أنه ابنها بجد
كان خارج من القصر
– احمد
وقف على الصوت ده ولف لقاها روح هى إلى بتندهله
قربت منه مدت أيدها بالمرهم قالت
– شكرا تانى
ابتسم قال – على اى .. وبعدين انتى عيزانى اخده .. أنا بقولك جيبهولك
بصتله بإستغراب فأضاف بمزاح
– خليه معاكى يا روح هو مبيتحطش مره واحده يعنى هتحتاجيه تانى متستعجليش
ابتسمت ابتسامه خفيفه فحس أن ضيقه بيبعد لأنه اتكلم معاها