: موافقه
ابتسم يحي قال – على اى بظبط
– أنى اشتغل
– متفجأتش كتير لانى عارفه أن واحده زيك كرامتها مش هتخليها توافق على الخيار التانى بس فى الحالتين ف كرامتك هتنهار مش هتترمى على الأرض لا
وتجيبى تمنها
كان بيفكرها بالى قالتهوله آخر مره قرب منها وقف قدماها مباشره وهو بيبصلها وهى مكنتش رافعه وشها من انكسارها وضيقها قرب منها رجعت لورا بخوف ابتسم من رده فعلا قال
– اهلا بيكى فى جحيمك الى دخلتيه برجلك .. افتكرى انى قولتلك هخليكى عندى كلبه مش خدامه
بصته واتلاقت عيناهم لكن روح مقدرتش تستحمل تبص فى عينه وهى خائفه وبتفتكر نظرته لى فى اليوم إلى خطفها فيه ارتعش جسدها بخوف ادرات وشها وبصت بعيد وهى بتنفره وجلست برا القصر لانها مش قادره تستحمل دقيقه اكتر من كده ازاى هتعقد فيه قالتها موافقت
قالت كوثر – يعنى اى شغلتها عندك يا يحي يابنى مينفعش خلاص انت دفعت فلوس امها خليها هتمشي وسيبها لحالها
– معلش يا امى أنا عاوزها ترجع الشغل
– وانت عاوزها ترجع الشغل لى هى لازم تكون بعيده عنك عشان متجبلكش مشاكل
– لا متخافيش من ناحيه دى لأنها بقيت امان يعنى مفيش مشاكل هتيجى من ناحيتها
سكتت كوثر وهى مش عارفه تقول ربت يحي على أيدها برفق بيطمنها وبعدين مشي وقال لنفسه
– كانت لازم روح ترجع عشان يوم تخرج اكون انا إلى طاردها ومذلوله واكون مدفعها تمن القلم واندمها على إلى إلى قليته عشان متعملتش من آخر مره يبقى
تتعلم المره دى
كان يحي فى المكتب فى القصر سمع طرقات على الباب ودخل في لقاها كوثر ساب الى ف ايده وقرب منها وقعدها على الكنبه
– جيتى لوحدك لى يا امى
– متخفش انا عارف القصر حته حته يعنى مش هقع مثلا
– تمام الى تشوفيه
سمع طرقات على الباب سمح الدخول وكان عثمان
قال يحي – خير ف اى
– خير يا بيه انا بس جيت اديك خبر ان الانسه روح جت وشوفتها راحت للأوضه الى كانت قاعده فيها هى والست نوال
– تمام روح انت
– حاضر
قالت كوثر – بردو عملت الى فى دماغك ورجعتها
– مجبرتهاش على حاجه هى الى تحميت وكرامتها عايزه ترجع الفلوس
– وهو انت دفعت فلوس المستشفى لامها كده ولا انت كنت ناوى على حاجه فى المقابل
– حاجه زى اى
– اسألك سؤال انت رجعتها هنا لى
– اندمها
– ندم اكتر من كده .. انت رجعتها وشغلتها عندك عشان عاوزها تبقا معاك .. وحتى تكاليف المستشفى الى انت دفعتها من نفسك لانك كنت عايز تساعدها وعشان متخلهاش تبيه أعضائها زى ما كانت روح ناويه …. متستغربش لانى عارفه كل زيك بظبط
سكت يحي ومردش مسكت ايده وقالت – ده صح ولا انا غلطانه .. انا عملت كده ندم ولا … حبيتها
وهنا ابتسم وقال – ندم وحبيت … حب اى بس انتى اكتر واحده عرفانى والندم عاوز مشاعر تفتكرى واحد زى عنده مشاعر
قال اخر جمله بحزن خفى قالت كوثر – دايما قادر تخدع الى قدامك بكلامك وان فيك قسوه تهد جبل بس مجرد كلام وانت مش كده …. احنا كلنا عندنا مشاعر
بتحركنا بس هى اتطفيت عندك بدرى .. وكفياك تلبس وش مش وشك عليا .. لانى قادره اشوف يحي الى محدش يقدر يشوفه غيرى ومحدش يعرف انه موجود اصلا
ابتسم ابتسامة خفيفه ومال براسه على رجليها قال
– اوقات بسأل نفسي انا عملت اى عشان تكونى امى وموجده فحياتى