– مبكابرش بس انا شيفانى اذى ليه .. مش هقدر بصلها شويه ثم تنهد وهو يقول – اعرفى انتى عايزه اى وانا معاكى
سابها ومشي وهى بقت مع نفسها تبكى بحزن سببه الاشتياق والحنين
مر يومان كان احمد فى القصر ماشي وقف لما شاف سلمى قعده لوحدها امام النافذه الزجاجه الطويله المطله على على الجنينه كانت شارده
– بتفكرى فى اى
بصت لصوت وجدته احمد قالت – لسا منمتش
– لا ينفع اعفد معاكى
اومأت له جلس بجانبها ويترك مسافه نظر اليها قال – مالك
– مش عارفه حاسه باحساس ذى الذنب
– من ناحيه مين
– يحي وروح .. حسا انى السبب فى انه يزعل زى دلوقتى انها سابته وحسا انها سابته بسببى
– لى بتقولى كده
– يعنى هتكون مشيت ليه واحنا عارفين الحب الى كان باين عليها فى غيابه .. مكنتش مقتنعه بيتبي انا شفته لدىجه وصلت بيها الاانتحار ..لما خسرت ابنها كنت
زعلانه عليها لانى برغم حزنى من اننا كلنا خسرناه بس هى كانت مستنياه اوى
تنهد وهوويقزل بقله حيله – ولله مانا فهمها كانت هتموت نفسها عشانه وبعد اما رجعلها هى بعدت وسبته
– بس انا حسا انى فهمها
قال باستغراب – ازاى
– مش هكدب عليك انا سمعت روح وهى بتقول السبب انها تبعد عنه انا مش هتخلف رغم انها عارفه ان الدكتوره قالت “ممكن” متخلفش مش هتخلف خالص .. يعنى مكن لو تابعت مع دكتور تخلف عادى بس روح خدت السبب ده وهى خفيت السبب الخقيقى .. ممكن مشفتش الحزن الذى ظهر عليها لما يخي حكالنا على الى حصله هناك لانها حاولت تخفيه وتبين لا مبالاتها بس حتى دموعها سابقتها
– مش فاهم امال بعدت لى
– شافت نفسها السبب فى الاذى الى حصله .. بتهيألى افتكرت كلامى يومها لما قلتلها انها السبب لى مرضه ولما كانت بتسمع ليحي كانت بتتخيل المعاناه الى
عانها وان حياته كانت فى خطر وبمعجزه عاش .. حست انها السبب فى كل ده فعلا فبعدت رغم انها بتحبه
كان احمد مندهش قال – واضح ان دراستك هناك خلتك تحللى المواضيع بتفصيل ولا كأنك هى
ابتسمت وقالت بغرور – بس اى رايك
بصلها من ابتسامتها بادلها وهو يقول – جميله استمرى
بصتله وهم ينظران لبعضهمها دق قلبها نظرت أمامها وهو الاخره تنهد ثم قال – متحمليش نفسك ذنب يا سلمى ملكيش دخل بالى جصل
بصتله قالت – تفتكر ؟
اومأ لها قالت – وهو ناوى على اى
– هيرجع سويسرا عشان يكمل علاجه ومترجعش حالته بدل ما يتقدم
سكتت شويه ثم قالت – بتهيألى فى حاجه اقدر اعملها
– حاجه اى ؟
– هتعرف