كان مضايق من نفسه بسبب إلى عمله راح ناحيه الخمر عبأ كاسه وشربه بغل وبيفتكر انه شاف وش روح زى أما حصلت معاه فى المره إلى فاتت بحسب أنها مره وهتعدى اتكررت تانى فما يعنى هذا
لى بيشوفها لما بيسكر بص على الكاس فى أيده وبعدين رماه جامد من شده غضبه وتكسر إلى شظايا صغيره
كانت عينه بتطلع شر جمع قبضته ومشي وقرر أنه لو عايز ينام مع واحده مايشربش تانى عشان ميشفش وشها إلى بيفكره بالى عملته آخر مره
فى يوم كانت روح فى الشغل بتجيب الطلبات لطاوله
قربت منها بنت كانت أكبر منها بثلاث سنوات اسمها نرمين وكانت زميلتها فى العمل وصديقتها قالت
– روح
بصت لها روح بإستغراب من نبرتها
قالت نرمين بتبص برا
– تعرفى الشخص ده اصلا واقف برا بقاله كتير وعمال يبص عليكى
بصت روح لبرا وال نرمين تقصده واتفجأت لما شافته
فى الخارج كانت روح واقفه مع احمد الى كان بيبصلها لسكوتها قال
– عامله اى يا روح
– الحمدلله وانت
– كويس ينفع اسالك سؤال
– لو على القصر فننهى المقابله على كده احسن
– هو كان السؤال كده فعلا بس خلاص المهم انتو قاعدين فين
– خدت شقه صغيره عايشه فيها أنا وماما
– انتى بتشتغل ازاى ودراستك انتى فتالته
– عارفه أوفق مبين الشغل والدراسه شكرا على اهتمامك
سكت احمد ومتكلمش رغم انه عايز يسألها عن حاجات دى بس محبش يضايقها من
بصتله روح قالت
– أنا اسفه فى اليوم إلى كلمتك فيه بطريقه وحشه مكنش اقصد أو مكنش أنا
– لا مفيش حاجه
– انت بتعمل اى هنا وعرفت مكانى منين
– لا أنا كنت معدى من هنا عشان شغل كده فشوفتك وقولت اسلم عليكى
اومأت روح برأسها إيجابا فقال
– مش عايز اعطلك اكتر من كده مبسوط انى شوفتك كويسه
– تمام
راح ناحيه عربيته وهى كانت داخله الكافيه
– روح
وقفت لما نده عليها بصتله فقال
– شغلك هيخلص امتى
– الساعه ٨
– متمشيش هاجى اوصلك
– ملوش لزوم أنا بعرف اروح
– معلش
– مش قولت انك وراك شغل
– ايوه هخلصه واجيلك
سكتت روح ومردتش بعدين اومأت برأسها بالموافقه منغير اى تعبير على وشها ابتسم احمد فدخلت عشان تكمل شغلها وركب عربيته ومشي
فى المساء خلصت روح الشغل خرجت من الكافيه هى ونرمين إلى كانت بتمشي معاها وهى مروحه
قالت نرمين – روح بصى مين هناك
بصت روح لقيت احمد نزل من العربيه ابتسم قال بمزاح
– باين انك كنتى ماشيه اصلا
– بحسبك مش جاى
– أنا قولتلك كلمه خليكى انتى كمان قدها
اومأت روح قال أحمد
– طب يلا
كان بيشير على عربيته بصتله روح اتنهدت قالت
– مركبتش العربيه معاك قبل كده عشان اركبها معاك دلوقتى أن كنت عايز توصلنى فمشي والبيت مش بعيد على كل حال لو مش هقدر فشكرا ..
مسكتها نيرمين وهمست لها – اى يا بنتى فى اى أهدى على الولا شويه الولا اتخض زى أما يكون غلط فى حقك واى يعنى ما نركب العربيه يا ست
– بس انتى
– مبسش
بصت نرمين لأحمد ابتسمت قالت
– معلش هى مكنتش تقصد
– لا مفيش حاجه ممكن نسيت فعلا انها مبتركبش مع حد ودى حاجه كويسه مضايقنيش
بصلها وهى كانت ساكته بعدين مشيو
وصلت روح للبيت إلى فى الشقه كان احمد مستغرب من شكله من برا وازاى عايشه فى الحى ده
قالت روح بسخرية – قولتلك ملوش لزوم تيجى لهنا لأن المكان مش شبهك
– ولا شبهك يا روح معرفش لى مصره تضايقينى بكلامك رغم انى مكلمتش
– تمام ، شكرا على التوصيله
– معملتش حاجه
كان لسا هيمشي
– احمد