جشعى وابنى يخسر أمه وهو ملهوش غيرى ، مكنتمش لقياه لحد اما سمعته وهو بيكح طلعت جرى ولقته فى الاوضه الى ابراهيم دخلهاله بتعت قتل امه وبيبص على السرير والنار بتاكله قربت منه “يحي انت كويس” كان تايه وقال “بتتحرق .. خاينه بدفع تمنها .. سيبنى اموت انا خطيئه لو مت هريحه وشكه انى مش ابنه هيخلص” زعلت أنه طفل قده فهم الحاجات دى بسبب عقليه ابوه المريضه صرخت فيه وأنه بفوقع واقول “واختك عايز تسيبها انت مش كده انت ملكش دعوه بيها ولا بالى عملته” مكنش سامعنى كانت عينه مليانه انكسار وكره وغضب مسكت وشه وخليته يبصلى وقلت ” انت ابنى … انت ابنى انا وبس” وقتها حفرت فى عقله الفكره دى خدته ومشيت علطول بس النار كانت بتاكل البيت شيلته وحضنته وجريت على برا بس وقع منى لما صرخت بعز ما فيا بسبب اللهب الى دخل فى عينه والنار كلها فتحت وانا شايفه غشاوه كبيره بل مكنتش شايفه حاجه كنت سامعه يحي وهو بيعيط ” فيكى اى .. مالك يا امى يلا قومى عشان نخرج ” وكانت دى اوى مره ينادينى يحي ب امى مكنتش شايفه ومش عارفه هنخرج ازاى وقفت وانا قافله عينى وهو الى بقا يمشينى بس حتى هو مكنش عارف يخؤحتر ويلحقتى ولا يخرج نفسه لحد ما لقيت حد بيمسكنا احنا الاتنين وكان إبراهيم ” يلا بسرعه ” مسكنها علطول وخرجنا لولاه كنا زمانا فى الييت واتحرفنا بقينا تراب .. بس لما خرجت صرخت وانا بقول “انا مش شايفه .. انا مش شايفه لى” عيطت لانى فقدت بصرى وقتها لقيت ايد بتتحط على كتفى وبالتانيه بتمسح وشي ” انا اسف ” قالها وهو بيعيط زى بحزن وندم بس كان حنين معرفش اذا كنت بلعنه جوايا ولا وقتها شوفته احمد أنه ابنى وخرجته .. معرفش اذا كنت انقذته رحمه ولا عشان استغله زى دلوقتى بس ابراهيم نتشه من ايده وبعز ما فيه ضربه بالقلم على وشه ” غبى لو عايز تموت مقولتليش لى .. افتكر انى انا الى هقتلك زى ما اقتلتها ” كان ابراهيم رجع لحالته ويحي نزف من ضربته واترعب خدته فى حضنى وانا بوقف نزيفه وحسيسته بلأمان وهو اتعلق فيا وحضنى جامد ومبقاس يأمن لأى حد غيرى حتى
البنات مكنش بيصاحب ولا حب واحده قبل كده خوفا انها تكون زى امه وانى انا واحده ومتكررش .. انا خسرت نظرى وعمرى دفعتهم فى ذل وانا بحميه من ابوه بس استحملت عشان يوم زى ده عشا عارف انه الوريث الشرعى فى الاخر لكل ده عيشت سنين محبوسه هنا حتى مكنش بيخرجنى وبشك فيا دايما بسبب عملت مراته وانى ممكن اكون زيها كنت بتحبس النفس باذن كل حاجه باذنه زى ما يكون معتقل سنين وانا بكبر ومش عايشه بس افتكر ان فى الاخر ده كله بفايده استمريت بالوش ده حب وحنان ليهم والاخص ليحي الى بقا مهووس فيا وجه بفايده ابراهيم مات وساب كل حاجه ويحي موجوده وحبه ليا مستمر
– مغفل مش كده
اتصدمت كوثر من الصوت وهى تتستوعب وتكذب اذانيها .. مستحيل .. هذا الصوت الرجولى … مستحيل .. أنه .. أنه ليحي
وقعت فى شر أعمالها .. ياترى يحي فعلا سمعهم .. البارت الجاي🩷🩷🩷🩷
يتبع….
يحي الى بقا مهووس فيا وجه بفايده ابراهيم مات ويحي موجوده وحبه ليا مستمر
– مغفل مس كده
اتصدمت كوثر من الصوت وتكذب اذانيها انه مخطأه … مستحيل … هذا الصوت الرجولى … مستحيل … انه …. ليحي
بصتله روح وهى لا يرتسم على وجهها شيء وكأنها كانت تعلم كل شيء وبوقفه
دخل وقف قدام كوثر الى كانت مصدومه بس اتاكدت انه هو من هالته انها تعلمها جيدا
– يحي …
– يحي اى بقا ….. قولى العيل المغفل الى بتخدعيه ومثلتى عليه سنين حياته كلها الحب وانتى بتسغليه
نفيت براسها وهى بتقول
– لا مش كده انا..
– انتى اى .. انتى امى مش كده
مردتش وحست بالحنق وجمعت قبضتها
– دنا كنت اكدب العالم كله واصدقك انتى، حتى مراتى البنت الى حبيتها لما كانت بتقولى حاجه عنك كنت بقولها لا دى امى
كانت بتقولى الحقيقه وانا غبى
احتنقت كوثر وغضبت جدا من روح تلك الفتاه التى تصغرها لقد خدعتها قالت
– انتى السبب … كنتى مخططه لكل ده صح
ردت روح ببرود – اه
ضايقتها ببرود وبصت على الباب كانت سلمى وزينب يشاهدون ايضا ما حدث وليس فقط يحي
– سهل اخليكى تثقى فيا بكان معلومه لصالحك وورق مهم اوى ليكى بس ألاسهل من كل ده انى اخدهم منك فى لحظه
قالت بغضب شديد – هدفعك التمن غالى يا روح
مردتش فهى لا تبالى انتهى مرادها وتمثلها فى الفتره الاخيره
– يحي متصدقهاش انا قولت كده عشان هددتنى
– وهددتك ب اى .. بصوره فيها فى موضع مخل زى ساندى
اتصدمت منه فكيف عرف بهذا .. ان كل الحقائق كشفت له قالت
– انت بتقول اى صوره اى وساندى مين انا كشفتلك حقيقتها الزباله وروح….. روح بردو متثقس فيها هى لسا بتكرهك كانت هتساعدنى عشان تاخد فلوس وتأذيك
– هتفرق اى عنك مش كل يفرق معاكى الفلوس… روح عملت الى قولتلها عليه بس انتى فاهمه انها بتساعدك..
اردف وهو ينفى و بيقول
– لا هى بتجمع الى تقدر عليه عشان تكشفك للحظه زى دى .. جت وقالتلي على كل حاجه وحطلتلى الورق الى خدته وان كنت عايزها تكمل فى التمسليه الى هى بتعملها عشان تكشفك ليا كانت مساله صعبه حسيت انى مضايق منها بالى عملته وانها فى نفس الوقت خايفه عليا بس ولو دى امى اكيد متعملش كده .. حسيت انى لو قولتلها كملى كده هكون بشك فيكى وان الى بيتقال عليكى صح واصدق تهمه كبيره زى دى فى حقك
اكمل ساخرا – ومن حبى ليكى منعتها انها تكمل وكأن حتى لو دى حقيقتك مش عايز اعرفها وعايز افضل مخدوع فيكى شوفتى غباء اكتر من كده .. بس برغم ده كله هى استمريت وخلتنى موجود ورا الحيطه دى
واشار وهو يكمل بأعين دامعه – واقف بسمع كل حرف انتى بتقوليه .. عندك تفسير لشعورى وقتها
كانت مصدومه ومش مصدقه الى بيحصلها معقول تكون نهايتها على ايد بنت قد دى الى كانت بتقول عليها غبيه وساذجه هى دى الى وقعتها فى شر اعمالها
– طلعت مش سهله يا روح
كانت هاديه تنهدت وقالت – قولتلك انتى متعرفيش نيتى اى من كل ده واكيد مش من انى اساعدك مش همد ايدى للى كانت ناويه تق*تلني وخلت قتالين ق*تله يدفنونى وانا لسى عايشه
اتصدم يحي وبص لروح بشده فقالت
– اه يا يحي هى دى الى سرقت الوصيه منى هى كانت معايا انا مش هى … الى جبتها مش زى ما انت فاكر هى مكنتش تعرف مكانها اصلا
اشارت على زينب وقالت – عمتك الى عرفتنى كل حاجه .. عمتك تعرف حقيقتها قبلنا كلنا عشان كده فضلت مخبيه الوصيه عشان متأذكش بيها .. لو كانت محل ثقه كانت هى الى قالت لها بس هى عارفه نيتها ناحيتك قالتلى انا عشان اجيبها لما عرفت او منها بقا مكشوف ليها
مكنش عقله قادر يستوعب بص لزينب الى عينها دمعت واومأت له ايجابا كملت روح وهى بتقول
-لما دورت فى الموضوع كانت هى بتراقبنى وبتعرف تحركاتى وقالت انها عرفت مكان الوصيه وهتجبها قبلى وقعنا فى فخها وروحت هناك فى الليل دورت عليها لحد ما جبتها بس لقيت رجاله بيطلعولى ويته*جمو عليا ض*ربونى ونزف*ت واغم عليا بس كان لسا فيا الروح .. ولما فتحت عينى لقتنى جوا القبر … قبر يا يحي
مكنش نصدق الى بيسمعه حاسس بالخوف وبيلعن نفسه ياريته فضل ميعرفش حاجه هل فعلت هذا بروح حقا
– وهى قاعده فرحانه ومعاها الوصيه الى هتستخدمك بيها لما سألتنى عن وجودى هناك سكت وعمتك حذرتنى منك ان بمجرد ما حد يجيلك سيرتها وخصوصا بكلام زى الى هقولهولك هتأذيه عشان حبك ليها كان يخوف .. مش اى كلمتين يتقالولك ولا اى دليل هتصدقه انت هتكدب ده كله بمجرد ما تنفى الكلام ده .. هتصدقها هى وبس