منه وتاخدها فى حضنك بس الى حصل مكنش الى انت عامل حسابه انها تبعد اكتر منك .. انت اكتر واحد قلبه وجعه ومش بتبين زى عادتك .. سامحنى انت كمان .. سامحنى انى حرمتك من بنتك بس صدقنى مكنش بايدى
– مسامحك مش عايز حاجه انك تكونى بخير جنبى .. مكنش ذنبك القدر الى خلانا هنا القدر نفسه إلى خدك منه كأنه بيعقبنى رجعك ليا بس انا غبى .. اذيتك واذيت بنتى وحالتك بقت اوحش بسببى
– انت لسا قائل إن ملكش ذنب وده قدرنا .. لو حصلى حاجه خلى بالك من روح .. متسبههاش هى محتجالك اوى
– اى الى انتى يتقوليه ده مش هيحصلك حاجه هنتجمع يا نوال هنبقى عيله وانتى هتكونى بخير بس قولى يارب
كانت تعلم انه يعطها املا لكن مدركه حالتها قالت
– يارب
مرت ايام وكان الوضع بين روح ويحي هادى بعد أما احمد مشي ورجعو بس كان شايف والدته شايله منه وده إلى كان مضايقه لدرجه فكر أنه يروح ويرجعه
جه اليوم وروح راح جامعتها مكنتش متحمسلها كتير جهزت نفسها عشان تمشي وكانت واقفه بتلف حجابها
– طالعه جميله
بصتله من نظرته احمرت وجنتها ومردتش ابتسم عليها وقال
– مفيش اى كلمه طيب
– شكرا
بصلها بشده فهل شكرته خدت بعضها ومشيت عشان مكنتش بتعرف ترد عليه ولما نزلت كانت العربيه مستنايها وايمن السواق
– احنا رجعنا
قالتها بتذمر لنفسها طلعت ليحي لقته بيلبس ساعته قالت
– انا مش عايزه اروح مع حد
– يعنى اى
– مبقتش صغيره عايزه اروح لوحدى ولا عربيه ولا سواق
– مفيش الكلام ده
– يعنى إى ؟؟
– مش هتروحى لوحدك يا روح وهترجعى ازاى .. الجامعه بعيده خليه معاكى مش هيضايقك فى حاجه يعنى
كانت لسا هتتكلم فقال – معلش عشان اطمن عليكى