شغلت روح النور بس هى وقفت بصدمه واتسعت قدحتا عيناها صدمه
وهى باصه فى المرايا وشايفه انعكاس ضهر يحي الى كان مليان ندبات وعلامات تزامنيه تجعل المنظر يقشعر البدن لرؤيتها
لفت ببطئ وخوف .. لعلها تتخيل بس لما شافته فعلا شهقت بخوف وحطت ايدها على بقها لما كان حقيقا كان جسمه مشوه من ورا مليان علامات بالغه واثار كالجلد
سمع يحي صوت شهقتها وسكوتها فجأه بص بطرف عينه لقاها بتبص عليه بخوف وصدمه
– خايفه؟!
قالها بسخريه وهو يعطيها ضهره بعد اما عرف هى بتبص عليه لى .. اتفجأت فكيف علن أنها تنظر له
قالت بتقطع – ي..يحي ض..ضهرك
لف بيمنع تكمل رؤيتها بصلها وهى مصدومه مشي وسابها
أما هى افتكرت يوم أما كلبها وطلعتله اوضته وكان عارى الصدر بيلبس قميصه وشافت علامه فى ضهره بس هو نزل القميص ومتتضحتش رؤيتها وبتخسب أنها بتتخيل ومفيش حاجه غير أنها مهتمتش فى الوقت ده
فى الليل كانت روح باصه ليحي وهو ماسك التلفون بس ملاحظ نظارتها الى بيتجاهلها
– يحي
– اقفلى على الموضوع يا روح استغربت عشان عرف هى هتتكلم في ايه قالت
– انا بس كنت عايزه أسألك ..
سكتت وكانت متوتره وهى بتتكلم بس لقته بيتكلم بكل هدوء وهو بيقول
– مكنتش ناوى اوريكى حاجه زى دى فيا .. كنت حذر لما مبلبسش قدامك او انى اخرج بالشكل ده عشان تشوفى منظر زى ده يخوفك .. عشان كده انسي الى شوفتيه
– فضولى فيك بيزداد يوم عن التانى
– فضولك مش فى محله المرادى يا روح
– انا عايزه اعرف بس ازاى… ازاى العلامات دى على جسمك
سكت وجمع قبضته ليقول- اسمها مشوه
– ايه !!
– قصدك انى جسمك مشوهه وده سبب خوفك
– انا مكنتش خايفه انا بس اتخضيت من المنظر
– اى زعلتي عليا
سكتت ومتكلمتش فقال – حتى الزعل مستخسراه فيا .. بتزعلى على اى حد الا انا .. مش بنأدم بيحس وليا مشاعر ولانا عرفت امثل البرود وبتحسبونى مبحسش