وقفت مسك ايدها وقعدها
– سيبنى بصلها وقال – متخافيش مش هعملك حاجه
– ابعد اقدر اعمل ده بنفسي
– متهدى بقا
قالها بحده بانفعال من أفعالها فسكتت ولم تتحرك من خوفها الى كان باديا عليها ورأه يحي فهمدت ثورته فهى من اغضبته
بص لإيدها الى كان ماسكها عدلها وخد قطنه مسحلها الدم وعقمها
– انا اسف
كان خايفه منه بس لما اعتذر منها بتلك النبره النادمه هدأت ولو قليل خد لاصق طبى وحطهولها
– هتابعى مع دكتوره تغذيه
بصتله باستغراب وقالت – اى ؟
– زى ما سمعتى
– مش هتابع مع حد انا مش عيانه
– يبقى تاكلى وتهتمي بصحه جسمك من هنا ورايح
– اى علاقه كلامك ده بالى حصل
– افهمى بقا .. جسمك ضعيف وبيضعف اكتر من اهمالك ده .. فكرك الإغماء الى عندك ده لى .. وايدك الى مبتساعدكيش انك تمسك حاجه .. ده اسمه ضعف
وكل ما يزيد خطر عليكى … انا مش هستنا لما يجيلك المرض يا تاكلى يا تابعى مع دكتوره لأن كده مش هينفع
كانت بصاله ببرود وهى مش مهتمه قالت
– خلصت
بصلها باستغراب من نبرتها قالت
– محدش معانا هنا عشان تمثل حلو بالشكل ده
قال بصدمه – امثل !! انتى فكرا خوفى عليكى تمثيل
أردف بجديه – انتى معاكى حق مفيش حد معانا همثل عليكى لى … انا مش قليل عشان حركات سخيفه زى دى
– والى بتعمله ده تفسيره اى .. حب مثلا
قالت اخر جمله بسخريه واضافت ببرود
– ولا شفقه
بعدت ومشيت بس هو مسكها ومنعها أنها تمشي وتسيبه وقف وقال
– لى مش قادره تشوفينى
استغربت بصلها وكمل – مش شايفه حبى ليكى اظهر اى اكتر من كده
تتبدلت تعبيرات وشها لدهشه فقال بتأكيد
– ايوه يا روح انا بحبك
اتصدمت من تلك الجمله التى قالها بس اضايقت وفلتت أيدها وقالت
– إلى زيك ميعرفش يعنى ايه حب
– معاكى حق أنا معرفش يعنى اى عشان مشفتوش .. بس انا دلوقتى عايشه
قرب منها وقال – ندمت يا روح ولسا بندم وضكيرى مبيحرمنيش فى كل مره بشوفك فيها وانا بموت .. خوفك منى بيقتلنى .. أنا بموت بالبطىء انتى متعرفيش أنا بحس با اى كل يوم
– يبقا موت كمان وكمان