حطها على سريرها بص لوجهها الذى ارهق من كثره بكائه ورموشها الى كانت لسا مبتله من دموعها
قرب كفه من وشها ومسحه بحنان
– معلش ياروح … هيخلص كل ده قريب مس هسمح لحد يخلى دموعك تنزل تانى … اوعدك انك هترتاحى وهجبلك حقك منى بس سامحينى
صحيت روح الصبح بصت لنفسها وهى فى أوضتها
راحت الحمام وكانت بتغسل وشها بس لقيت حاجه وهى نقطه دم على هدومها
افتكرت امبارح بصت لدم وهى عارفه أنه دم يحي
كانت قرفانه منه بس نظرتها ليه وهى بتشوفه غير مباليه وكأنها تشتهى دمائه
خرجت وهى بتنشف وشها سمعت صوت على الباب
راحت وفتحت واتبدلت ملامحها قالت
– انتى !!
– عايزه اتكلم معاكى
فى الشركه كان احمد مع يحي فى مكتبه
بصله يحي من تعبيرات وشه
– مالك
– ماليش .. خلصت الورق الى معاك ؟
قالها بتساؤل .. اداه يحي الورق خده وبص على أيده الملفوفه
– اى إلى حصل فى إيدك
بص يحي على أيده وافتكر روح
– مفيش حاجه
استغرب بس مكنش عنده طاقه الكلام اومأ له ومشي منغير ما يتكلم
كان يحي عارف انه سبب تغيره روح لا غيرها لأنه لم يرى احمد منطفأ هكذا
لكنه من اختار ذلك
فى شركه فى مكتب كان يجلس عماد سمع طرقات على الباب
– ادخل
دخل شاب وكان معاه ورق مد ايده وهو بيقوى
– اتفضل حضرتك المعلومات الى انت طلبتها
بصله وخد الورق منه
– روح عادل مصطفى السيد بنت عاديه فى المرحله الاخيره من الثانويه بعد تلت ايام بالتحديد تتم ال١٨ هى وحدانيه ومكنش ليها غير امها بعد وفاه والدها كانت بتصرف عليها من قصر بتشتغل فيه بس سابته لسبب مش معروف و دخلت فى غيبوبه من اربع شهور
– وهى عايشه فين دلوقتى ؟
– نفس القصر الى والدتها كانت بتشتغل فيه دلوقتى هى الى بتصرف على نفسها وبتدفع تكاليف المستشفى
– غريبه معأن الشغل ميجبش تكاليف مستشفى وخاصه بالسرعه دى
كان بيكلم نفسة بصله وقال – تمام امشي انت
اومأ له بإحترام وخرج اما عماد فبص فى الورق الى فى ايده
– بنتها ؟
قالها ببرود وهو بيشوف العمر ومستغرب من حاجه
قاطع شروده دخول السكرتيره