فى العربيه كانت روح قاعده بتفرك فى أيدها وحاسه بالخنقه
– ممكن تفتح الشباك
بصله من طلبها فهو يعلم أنها تختنق حين تكون معه
فنحلها الشباك واول ما دخل الهوا خدت أنفاسها وهو كان بيتابعها ومضايق
بصت على الطريق قالت
– احنا رايحين فين ده مش الطريق
– هنروح المستشفى
– مستشفى لى
مردش عليها فغضبت
وقف العربيه لما وصلو نزل يحي واستغرب أنها منزلتش قرب ناحيتها فتح الباب قال
– هتفضلى قاعده كتير
– أدخل انت هفضل هنا
كانت متوتره وهو مش عارف فى اى .. بص للبسها والمستشفى بعدين فهم قال
– أنزلى
بصتله فكمل ليطمئنها
– امشي قدامى محدش هيبصلك متخافيش
كان بيتكلم بهدوء أستغربته لأنها مسمعتش نبرته دى قبل كده
خرجت معاه دخلت المستشفى وكانت ماشيه وراه متوتره
وكان حاسس بتوترها مكنش حد يقدر يرفع عينه عليها بسبب يحي لأنهم يعلمون جيدا من يكون
كان مضايق بردو قال لنفسه
– ازاى مقولتش لدينا تجبلك لبس من الى بتلبسيه
كان مضايق وشايل هم أن حد يبصلها
قالت روح- احنا بنعمل اى فى المستشفى مكنش له لزوم ادخل معاك
– انتى هنا عشانك
– مش فاهمه ؟
– لازم حد يشوف دراعك
وكان يقصد جرحها بصت روح على درعها ابتسمت بسخرية قالت
– بتحاول تثبت اى بالى بتعمله
بصلها من نبرتها وهو مستغرب
– متمثلش الطيبه عليا أنا بذات لانى شايفه وشك الحقيقى والوش إلى انت لابسه مش لايق عليك وبتخلينى اضايق من نفسي لما باخد شفقه منك وكأنك
قاصد تذلنى وتسخر منى
قالت كده وبصت قدامها وكملت سيرها
مكنش يحي مصدق إلى قالته هو فعلا خايف عليها وبيهتم بيه ومبيسخرش منها هو بيسخر من نفسه ومستغرب زيها من الى
قال الدكتور – الحمدلله ان فى حد ربط الجرح عشان ميتلوثش ويفتح اكتر
بص يحي لروح الى مكنتش مهتميه وبتظهر الامبالاه لانها عارفه انه هو الى ربط دراعها ومضايقه
– الف سلامه عن اذنكم
وخرج وسابهم والصمت يعم بينهم نزلت روح رجليها
– نقدر نمشي
افسح لها اكى تخرج
فى العربيه كان يحي بيسوق قال
– كنتى بتعملى اى الفيله لوحدك
ابتسمت بسخريه وقالت – كنت بعمل اى !! الى يشوفك وانت بتقول كده وكأنى اتعمدت اكون هناك عشان اللعب
بصتله وقالت بانفعال – انتو الى مشيتو وسبتونى
وقف العربيه وقال – مشينا لما ملانقكيش جيتى وعرفنا انك مش موجوده منعرفش انك لسا فيها وعجباكى اوى كده
بصتله بدهشه وهى مصدومه وبتقول – انت بجد من كل عقلك فاكرنى كنت هموجوده هناك بإيدى
– امال كنتى بتعملى اى
– تقدر تسأل ست ساندى بتعتك
– ساندى!!
– ايوه كنت معاها وقالتلى اشوف اوضه وهى هتشوفكو هتمشو ولا لا ولما دخلت وجبت اخرج لقيت الباب علق واتحبست فى الاوضت الى تحت
لقى دموعها بتنزل وهى بتكمل- قبل اما تتكلم مفكرتش انا كنت عامله ازاى والرعب الى كنت فيه .. ولما خرجت من الشباك بعد اما كسرته اتعورت واديك شوفت دراعى ولبسي بس انا مهتمش كنت عايزه الحقوكو .. كنت بنادى عليكو واى حد يسمعنى ويرد عليا بس مكنش فيه غيرى فى البيت ده .. وجاى دلوقتى
تحاسبنى
حس بالذنب من نفسه وانه مكنش ينفع يتكام كده
– عندك حاجه تقولها تانى عشان تزعقلى برحتك .. ياريت لو خلصت تمشب
تنهد بقله حيله بعدين مشي
كانت ساندى فى القصر مضايقه لانها اتصلت بيحي كتير ومبيردش عليها
قالت سلمى- فى اى يابنتى أهدى مش كده
– منتيش شايفه اخوكى
– زمانه جاى انتى محسسانى انه تاه مثلا هى اول مره يتأخر
مردتش لانها كانت بتفكر فيه وانه مع روح وفعلا بتبص لقتهم داخلين ولما شافت لبس روح اتصدمت فكيف بدلت ملابسها وهى معه
قال يحي – خليكى فى اوضتك لحد اما تخفى
ردت عليه منغير ما تبصله – قولتلك بلاش الوش ده لانه مش لايق عليك ومش محتاجه شفقه منك .. بس علعموم تمام
بصلها يحي وهو مش عارف يفهمها ازاى انه مش شفقه
مشيت روح بس اتكعبلت رجليها فى السجاده وكانت هتقع مسكها يحي فتلاقو اعينهم كتلاقى مرج البحرين
جمعت ساندى قبضتها وعينها بطلع شر بصتلها سلمى وهى عارفه تلك العينان لا تبشر خيرا
بصت وح لنفسها وايد يحي الى ورا ضهرها اتعدلت علطول وهى بتبعد عنه بحرج
– روووح
بصت للى بيناديها لقتها ساندى وكانت بتقرب منها بحزن وحضنتها بتقول
– كنتى فين قلقتينا عليكى
فتحت سلمى بقها من الصدمه والذهول بعدتها روح عنها وهى بتقول
– معلش
بصت على يحي وبعدين مشيت وساندى بصتلها بسخريه لقت الى بيمسكها وبيقولها
– تعالى
– فى اى انت مسكنى كده لى
سحبها يحي ومش مهتمه بيها دخل اوضه ودفعها بضيق
– فى اى يا يحي مالك انت بتعاملنى كده لى
– إلى حصل لروح كنتى السبب فيه
اتوترت وقالت – مش فاهمه حصل اى