وقفت ريهام مبهوته، متجوزه عونى من خمس سنين عمره ما قلها كلام حلو زى كده ولا حتى احترم ادميتها
اول مره ممكن تختار، ولأنها مضطره تكمل فى اللعبه
قالت برعب انت مين؟
انكتب على المرايه، هل تسمحى لى بالظهور؟ عاهدينى ان لا تخافى، فانا لا احتمل رؤيتك خائفه
بين الرعب والفضول، قالت ريهام بحذر اظهر
ظهر قدامها شاب متوسط الطول، معقول الجمال، بعض الجان ممكن يتشكلو فى هيئه بشريه
فضل واقف بعيد عنها، مقربش منها، حنان كانت متلخبطه مش مصدقه إلى بيحصل قدامها
قالت حنان حتى لو وافقت انى احبك، عونى جوزى هيموتنى
قال الجان العاشق عونى ميقدرش يقرب منك، قوليها وتبقى فى حمايتى؟
قالت ريهام وماله نجرب!
نفس اللحظه وصل تليفون لعونى من الشيخ، روح على الشقه دلوقتى حالا
طلع عونى على الشقه زى ما الشيخ قله، فتح الباب ودخل
لقى واحد موجود فى الشقه مع مراته
الايام إلى فاتت علمت عونى ان كل حاجه ممكن تحصل
عونى صرخ انا مين؟ وبتعمل ايه هنا؟
انا هقتلك وهجم على الشاب ده
قبل ما يوصله عونى تعرض لضربه قويه لزقته بالحيطه وفضل متعلق فى الهوا
كل حاجه بعد كده حصلت بسرعه، عونى حس بحاجه بتحرره من القبضه دى
ثم عراك غير مرئى، عونى جرى خد ريهام مراته فى حضنه
الشقه كانت بتتكسر كلها، كان فيها زلزال، ضرب وتكسير، فوضى مرعبه
اكتر من نص ساعه تقريبا كل حاجه فى الشقه اتكسرت
عونى وريهام قاعدين على الأرض، قلبهم هيقع من الرعب
لحد ما طلع دخان والدنيا هديت
مسمعوش اى حاجه بعدها، كانو قاعدين وسط الاثاث المكسر لحد ما الشيخ وصل
دخل الشيخ الشقه وعلى وشه نظرة حيره، عونى وريهام جريو عليه، قولنا حصل ايه يا شيخ؟
الشيخ مش عارف اقول ايه، لكن فيه واحد منهم مات والتانى رحل
عونى بثقه طبعا الجن العاشق مات؟
الشيخ لا ودا إلى محيرني، القرين أقوى من الجان العاشق ازاى قدر ينتصر عليه؟
وراح فين اصلا؟
القصه بقلم اسماعيل موسى
عونى يعنى انا دلوقتى فى امان؟ الجان إلى كان مرتبط بيا مات؟
الشيخ نظريا ايوه، مفيش حاجه بتهددك دلوقتى لكن لازم ننتظر لحد الجان العاشق ما يظهر وانا هتعامل معاه
النهار عدا بسلام، مفيش اى حاجه حصلت، بالليل الشيخ تأخر فى الرد عليهم
عونى قرر يروح يشوفه وريهام أصرت تروح معاه، اول ما وصلو هناك لقيو ناس كتيره موجوده، زحمه وصراخ، الشيخ مات
عونى وريهام سابو المكان، عونى، اسمعى يا ريهام احنا لازم نجمع كل حاجتنا ونهرب من الشقه
وصلو الشقه الساعه عشره باليل، جمعو ملابسهم فى الشنط وقدر عونى يتأجر شقه تانيه خدو العزال عليها
وصلو الشقه الجديده، اخيرا قدرو يتنفسو بارتياح، تخلصو من الخطر إلى كان محاوطهم
رتبو كل حاجه فى مكانها، اتعشو ونامو
بعد منتصف الليل، عونى بيصرخ وهو نايم، ابعد عنى
ريهام، بتصحى عونى
عونى اصحى، اصحى
صحى عونى من النوم، عنيه كانت مبرقه، ايده على رقبته بيدافع عن نفسه ضد حاجه ريهام مش شايفاها
لسانه طالع من بقه وبيصرخ من الألم
مجرد دقايق وعونى توقف عن المقاومه، ايديه اتدلدت جنبه
روحه طلعت