: سحر سحر
هتفت ليلى بضيق وهى تنادى على صغيرتها لتهرول اليها بسرعه وهى تنظر اليها ببرائه: ايوه يا مامى
نظرت اليها ليلى باستنكار: اي البرائه دى يا بت مين الى كسر لعبه سيف اخوكى قولى
هتفت سحر ببرائه شديده: الصراحه يا مامى انا بس هو الى عصبنى قالى يا وحشه يرضيكى
فتحت ليلى عيونها بصدمه: بقا هو الى عنده سنه هيقولك يا وحشه والله يبنتى انتى ملكيش حل
صرخت سحى بحماس وهى تنظر امامها: بابى
لتجرى سريعا الى قدم يذيد ليحملها على ذراعيه بحب: حبيبه جلب ابوها عامله اي
قبلته من خدها: بخير طول ما انت بخير يا بابى
ضربت ليلى كفيها بصدمه: اقسم بالله البت دى بتعمل الى مش بعرف اعمله دى بتضحك عليه فى ثوانى
قبلها يذيد من خدها بضحك: علشان تتعلمى من بتك شويه
نظرت اليه بغيظ: كفايه تاكل بعقلك هى حلاوه هبقا انا وهى
اقترب منها بعدما انزل سحر ليهتف بجانب اذنها بعشق: انا بموت فى امها وحلاوه امها والله
ابتسمت بخجل ليقطعهم صوت سحر: بابى انا هنا على فكره
لتنفخ ليلى بضيق: انا رايحه اشوف جدى وامى بكرامتى والله
ضحك عليها يذيد ليحمل سحر ويتجه الى الداخل ليجد الجميع يجلس على وجههم الحزن لينظر الى سيف القابع بمعنى ماذا هناك ليتنهد سيف وهو يهتف بخفوت: بكره ذكرى وفاه سحر انت عارف اليوم دا مش احلى حاجه لينا
تنهد يذيد بحزن: ربنا يرحمها ويسامحها يارب