نسمه بخوف من مظهره : انا انا مينفعش اخرج كده.
رمى معطفه عليها ليقول بحزم حاجت شمس ماتمديش يدك عليها انتي فاهمه وغورري دلوقتي..
ردت عليها بقهره وبكاء..انت ليه بتعاملني كده هااا ..مش انا اللي اجبرتك على ده انت امبارح اصريت يحصل كده..
صاح بها كفايه كفايه بقى ليمسك ذراعها ويخرجها خارج الغرفه …يلعن نفسه مئة مره على ماحدث…
اما نسمه فقد ابتسمت بانتصار واسرعت الى غرفتها تتذكر ما حدث عند الطبيبيه…
الطبيبه : حضرتك زي الفل ومفيش حاجه تمنع الحمل..
والدت نسمه : اومال ليه لسه محصلش..
الطبيبه : ده عند ربنا…حضرتك..
نسمه ببكاء مصطنع ورجاء..عشان خاطري يادكتوره انا عايزه احمل بسرعه جوزي بيهددني وعايز يطلقني لو محصلش حمل..
الطبيبه :ايه التخلف ده..ده كله بامر ربنا
نسمه : ابوس يدك ساعديني ..
تنهدت الطبيبه لتقول والله معرفش اقولك ايه..
نسمه :عشان خاطر ربنا انا عايزه يحصل حمل بسرعه انا بحب جوزي ومش عايزه اخسره..