مراد : خرج .. ورايح ع أوضته ..
فريحه : اخدت شاور . ولبست طقم رقيق . وبتحط ميكب اب وكانت جميله جدا وفرحانه إن مراد رجع بخير …
مراد : فتح الباب ودخل . وشاف فريحته . وقفل الباب وابتسم . ونده بحب فريحه . وفتح ايديه ..
فريحه : لفت بسرعه . وضحكت بسعاده . وجريت عليه بلهفه كبيره . مرادى ..
مراد : ضمها لقلبه ورفعها من ع الأرض . ولف بيها بسيط . وحشتينى اوى يافريحتى ..
فريحه : مغمضه عينيها . وانت كمان وحشتنى اوى اوى يامرادي .. انا السعاده رجعت لقلبى تانى بوجودك معايا ..
مراد : نزلها . وطلعها من حضنه . وبيتأمل فيها . انتى كل شويه تحلوى كدا ؟ ورجع خصله ورا ودنها .. وحشتينى موت يابت المستخبى..
فريحه : ضحكت بسعاده .. حمدالله ع سلامتك يامرادي ..
مراد : حط ايدو ع خدها . وقرب منها باشتياق كبير ..
فريحه : غمضت عينيها . وتاهت ف عشق المراد …
————بقلمي مريم نصار
عند آدم ..
آدم ومريم . قرآو الورد اليومي .
مريم : قلعت الاسدال . وراحت قعدت ع طرف السرير جمب آدم ..
آدم : تعالى ياروحي ف حضنى ..
مريم : نامت جمبه وحطت راسها ع كتفه . تعرف يا آدم . انا مبسوطه اوى . اليوم انهردا كان جميل الحمدلله ..
آدم : بيمسد ع شعرها . وانا مبسوط عشان انتى مبسوطه . وفعلا اليوم كان جميل . اللمه الحلوه دي . بتحسسنى إن الدنيا لسه بخير ..
مريم : تعرف يا حبيبى بتمنى ايه؟
آدم : ايه ياروحي .؟