اسر: حاضر يا اسيل بس فهد
اسيل: من انهارده فهد مات بالنسبالي يا اسر
اسر: انتي بتقولي ايه
اسيل: زي ما قولتلك
اسر: اسيل فهد بيحبك ولو عرف هيقلب الدنيا فوق دمغنا
اسيل: ميفرقش معيا
اسر: حاضر يا اسيل هجي اخدك باليل
وشويه وجه الليل واتإكدت اسيل ان فهد نام وجهزت لبسها اللي هتحتاجه ونزلت قلبها وجعها اول ما شافت اوضه فهد سابت الشنطه ع الارض وراحت نحيه الاوضه وفتحت الباب براحه لقيته نايم ع السرير
دخلت الاوضه وقعدت جنيه ع السرير وكانت بتبصله بوداع ودموع
اسيل ف نفسها: انت اللي خلتني اوصل ل كده بعد كل اللي عملته فيا دموعها نزلت بحسره وطلعت برده الاوضه لان حست انها ممكن تضعف لحبه
نزلت وطلعت بره الفيلا ومشيت شويه لقت اسر مستنيها
اسر: انتي متإكده من قرارك يا اسيل
اسيل بتصطنع القوه: اه متإكده
وركبت العربيه ركب اسر وبعد فتره وصله عند حوريه
اسر: ده المكان
اسيل: تقريبا كده
اسر ما يا هو يا مش هو
اسيل بسرحان: مش عارفه