نوسه حتط ايدها علي ايده
: لا يا ادهم عايزا ابقا معاك
ادهم ابتسملها وقام: ماشي
نوسه: هنمشي
ادهم: هشوف
عباس دخل اوضت نسمه بهدوء وقعد جنبها
: عامله اي
نسمه بهدوء: كويسه
عباس بحزن: نسمه انا….
انسمه اتنهدت: انا مش زعلانه منك يا ابو ايهاب دا حقكك و ربنا حلله انا بس كنت خايفه علي ايهاب ومش مستوعبه حاجه و هو الحمدلله كويس دلوقتي
عباس ابتسم وباس راسها
: ربنا يحفظك….ولله انا كنت بحبها بس مقدرتش اكسر كلمت ابويا… و كنت عايز اقولك
نسمه: حصل خير وهي لا ضراني بحاجه و لا نفعاني بحاجه وبعدين انا مش عايزه غير افضل علي ولادي
: متقليش كدا انتي مراتي الاولي وهتفضلي و معزتك غاليه عندي مهم جه او راح عليكي
نسمه ابتسمت: الصراحه هي كمان حلوه وتتحب
عباس ضحك: بس مش احله منك انت يا جميل
نسمه: بتثبتني
: لا ولله انتي احله بس انا حبيتها علشان هي عرفت تحتويني مش اكتر
نسمه: طاب اهو بقا عندك الجمال ولاحتواء
رواية عبدالرحمن وشمس كاملة جميع الفصول
عباس ضحك
ادهم قاعد قدام جده
: انا هرجع بيتي
الجد بهدوء: مفيش رجوع حتا لو هطر امنع عنك كل المواصلات السفر
ادهم:هتحبسني يعنى