_مش هعرف اتكلم وانا شايف عيونك ياغرام مش هستحمل.
=بجد!! انت كدا بتآكدلى انكم كلكم يوسف.
_غرام نور مش يوسف، كل مره كنتِ بتقعدى معايا كنتِ بتحكى ذكرياتك معاه، حتى عمو كامل وطنط كريمة
لاحظوا تعلقك بيه، وجودى ملخبطك.. كدا انتِ هتبقى مرتاحه انا بحميكِ من الوجع
=بتحمينى من ايه؟ وجع ازاى!! واللى انا فيه دا ايه قمة الفرح والسعادة؟ انا عايزاك موجود مش كنت بتقولى انا باباكِ ارجع وخد دور بابا فى حياتى، ارجع وخد دور اخويا صاحبى، انا حياتى مفهاش ادوار ولا أشخاص، حياتى كلها
فريدة وايسل معنديش حد، انت حسستنى يعنى صاحب ارجع عشان خاطرى
“كنت بكلمه وصوتِ مليان وجع وإنهيار، كله دموع اعتقد عمرى ما ودعت حد كدا ولا طلبت منه انه يبقى معايا”
_متعيطيش، نور احسن منى يا غرام.
=انت علمتنى اثق فى نفسى، حببتنى فى ملامحى، علمتنى معنى الاهتمام، علمتنى معنى الهدوء والاسترخاء الحقيقى انى ابقى هادية ومش بفكر علمتنى افصل، علمتنى ان وانا بتكسر وبتهد اخد وقتى فى الزعل بس اقوم بسرعه، عايز تمشى ليه.. طب لما انت مقرر تمشى من الاول خليتنى اتعود عليك ليه؟ خليتنى الساعة 11 بقيت