_ انا جاى عشان غرام، مش مدام غرام، وبصفتى نور مش دكتور نور.
=الوقت متأخر يانور، اتمنى تمشى دلوقت.
_بس دا الوقت اللى عارفه انك محتاجانى فيه
=اشمعنا؟
_عشان انتِ حكيتِ ان وسيم بيظهرلك فى الوقت ده او بمعنى اصح بتتقابلوا فى الوقت ده.
= ف جاى احتياطى مكانه يعنى ولا ايه!
_حاجة شبه كدا يا غرام.
=انت عبيط يانور بجد؟!
_ايه اللى انتِ بتقوليه دا ياغرومه
=متقوليش يازفته غرومه دى خالص، انا مش طايقة نفسى. بقولك انت عبيط، مهو بالنسبالى التصرف اللى انت متصرفة ده إما انت عبيط، إما انت شارب حاجة ف انك تكون عبيط بالنسبالى احسن من إنك شارب.
_لا لو احسن بالنسبالك فى انا عبيط عادى ياغروم.
=استنى، بس هعد لحد تلاته وافتح عنيا القاك مختفى اتفقنا.
_استنى بس ايه جو العفاريت ده!
=ياسيدى من عاشر القوم.
_غرام انتِ متعصبة ليه، ممكن تهدى مع انك وانتِ عصبية وملامح وشك متعصبة بتبقى كيوت
“كيوت، ماله دا هو لسه نظره ضعيف؟! مش كان عمل تصحيح زمان فى ثانوى باين”
=طيب نور بليز انت عارف الساعة كام دلوقت، عارف انى ساكنه فى حارة؟! عارف كمان انى مُطلقة، طب عارف الست المُطلقة فى نظر الناس ايه؟! طيب عارف لو ست ابتسمت فى الشارع ابتسامه عابرة بيتقال عليها