مصطفى بتنهيده: حاضر مع ان واثق من اللى قولته بس هسمع كلامك
ساره: معاك قد ايه
مصطفى: يعنى كام يوم متقلقيش هوصل بسرعه
ساره: ماشى اتفضل انت
close
خرج مصطفى بفكر هصرف ازاى وهعمل ايه. ثم ايه الفقر ده اول يوم شغل يبقى فى مشكله مش كفايه انا وسيف فى نفس المكان وكل واحد اللي بيقوله غير اللي فى قلبه دخل علاء طلعنى من تفكيرى
ساره: خير ي علاء
علاء: استاذ سيف برا وعايز يقابلك
ساره بابتسامة خبث: طيب قوله معايا تلفون هخلصه ويدخل
علاء: تحت امرك عن اذنك
مكنش معايا تلفون ولا حاجه بس حبيت اغيظه وحشنى وحشتنى عصبيته وغيرته عليا عدي دقيقتين ودخل سيف وهو متعصب وعلاء بيحاول يهديه
ساره: فى ايه انت داخل زريبه
سيف: انتى ناسيه ان هنا زي زيك بتمنعينى من الدخول انا اصلا المفروض ادخل ومن غير مستاذن
ساره بخبث: خلصت ها تحب تشرب ايه